Makam-ı terhib ve tehditte, pek çok misallerinden, meselâ,  هَلْ اَتٰيكَ حَدٖيثُ الْغَاشِيَةِ  Suresinin başında beyanat-ı Kur’aniye, ehl-i dalâletin sımahında kaynayan rasas gibi, dimağında yakan ateş gibi, damağında yanan zakkum gibi, yüzünde saldıran Cehennem gibi, midesinde acı, dikenli dari’ gibi tesir eder. Evet bir zatın tehdidini gösteren Cehennem gibi bir azap memuru, öfkesinden ve gayzından parçalanmak vaziyetini alması ve  تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ  söylemesi, söyletmesi, o zatın terhibi ne derece dehşetli olduğunu gösterir.

   Makam-ı medhin binler misallerinden, başında  الحمد لله  olan beş surede beyanat-ı Kur’aniye güneş gibi parlak, ^(Haşiye)  yıldız gibi ziynetli, semavat ve zemin gibi haşmetli, melekler gibi sevimli, dünyada yavrulara rahmet gibi şefkatli, ahirette Cennet gibi güzeldir.

   Makam-ı zemm ve zecrde, binler misallerinden, meselâ,  اَيُحِبُّ اَحَدُكُمْ اَنْ يَاْكُلَ لَحْمَ اَخٖيهِ مَيْتً ا ayetinde zemmi altı derece zemmeder; gıybetten, altı derece şiddetle zecreder. Şöyle ki:

   Malumdur; ayetin başındaki hemze, sormak (âyâ) manasındadır. O sormak manası, su gibi ayetin bütün kelimelerine girer.

   İşte birinci hemze ile der: “Âyâ, sual ve cevap mahalli olan aklınız yok mu ki, bu derece çirkin bir şeyi anlamıyor.”

   İkincisi:  يُحِبُّ  lâfzı ile der: “Âyâ, sevmek, nefret etmek mahalli olan kalbiniz bozulmuş mu ki, en menfur bir işi sever.”