Abdülmuttalib Yemen’e kafile-i Kureyş ile gittiği zaman, Seyf ibn-i Zîyezen onları çağırmış, onlara demiş ki:  اِذَا وُلِدَ بِتِهَامَةَ وَلَدٌ بَيْنَ كَتْفَيْهِ شَامَةٌ كَانَتْ لَهُ الْاِمَامَةُ وَاِنَّكَ يَا عَبْدَ    الْمُطَّلِبِ لَجَدُّهُ

   Yani, “Hicaz’da bir çocuk dünyaya gelir. Onun iki omuzu arasında hâtem gibi bir nişan var. İşte o çocuk umum insanlara imam olacak.” Sonra, gizli Abdülmuttalib’i çağırmış. “O çocuğun ceddi de sensin” diye kerametkârane, bi’setten evvel haber vermiş. ^-1-

   Beşincisi: Varaka ibn-i Nevfel (Hatice-i Kübranın ammizadelerinden). Bidayet-i vahiyde, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm telâş etmiş. Hatice-i Kübra, o hadiseyi meşhur Varaka ibn-i Nevfel’e hikâye etmiş. Varaka demiş: “Onu bana gönder.” Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm Varaka’nın yanına gitmiş, mebde-i vahiydeki vaziyeti hikâye etmiş. Varaka demiş:

بَشِّرْ يَا مُحَمَّدُ اِنّٖى اَشْهَدُ اَنَّكَ اَنْتَ النَّبِىُّ الْمُنْتَظَرُ وَبَشَّرَ بِكَ عٖيسَى

   Yani, “Telâş etme, o hâlet vahiydir. Sana müjde! İntizar edilen nebi sensin. İsa seninle müjde vermiş.” ^-2-

   Altıncısı: Askelâni’l-Himyerî nam ârif-i billâh, bi’setten evvel Kureyşîleri gördüğü vakit, “İçinizde dava-yı nübüvvet eden var mı?” “Yok” derlerdi. Sonra, bi’set vaktinde yine sormuş. “Evet,” demişler. “Biri dava-yı nübüvvet ediyor.” Demiş: “İşte, âlem onu bekliyor.” ^-3-

   Yedincisi: Nasara ulema-yı benâmından İbnü’l-Alâ, bi’setten ve Peygamberi görmeden evvel haber vermiş. Sonra gelmiş, Hazret-i Peygamber aleyhissalâtü vesselâmı görmüş, demiş: