o münasebet-i hafiye ile ve o güzel intizam ve o dakik ve ince nazm ve insicam ile iki kere iki dört eder derecede gösterir ki, beşer fikrinin haddi değil ki şunu yapabilsin. Tesadüf ise, muhaldir ki, ona karışsın. İşte şu vaziyet-i huruftaki intizam-ı acib ve nizam-ı garip, selâset ve fesahat-i lâfziyeye medar olduğu gibi, daha gizli çok hikmetleri bulunabilir. Madem hurufatında böyle intizam gözetilmiş, elbette kelimelerinde, cümlelerinde, manalarında öyle esrarlı bir intizam, öyle envarlı bir insicam gözetilmiş ki, göz görse   ماشاء الله ,  akıl anlasa   بارك الله   diyecek.

   Beşinci Nokta: Beyanındaki berâattir. Yani tefevvuk ve metanet ve haşmettir. Nasıl ki, nazmında cezalet, lâfzında fesahat, manasında belâgat, üslubunda bedaat var; beyanında dahi faik bir berâat vardır.

   Evet tergib ve terhib, medh ve zemm, isbat ve irşad, ifham ve ifhâm gibi bütün aksam-ı kelâmiyede ve tabakat-ı hitabiyede beyanat-ı Kur’aniye en yüksek mertebededir. Meselâ:

   Makam-ı tergib ve teşvikte, hadsiz misallerinden, meselâ, Sure-i  هَلْ اَتٰى عَلَى الْاِنْسَانِ  ’de beyanatı, ^(Haşiye) âb-ı kevser gibi hoş, selsebil çeşmesi gibi selâsetle akar, Cennet meyveleri gibi tatlı, huri libası gibi güzeldir.