İhtar: Muhammed ismi, o kitablarda “Müşeffah” مُشَفَّحْ ve “El-Münhamenna” الْمُنْحَمَناَّ ve “Hımyata” حِمياَطاَ gibi Süryani isimler suretinde, “Muhammed” manasındaki İbranî isimleriyle gelmiş. -1- Yoksa sarih “Muhammed” ismi az vardı. Sarih miktarını dahi hasûd Yahudiler tahrif etmişler.
Zebur’un ayeti: يَا دَاوُدُ يَاْتٖى بَعْدَكَ نَبِىٌّ يُسَمّٰى اَحْمَدَ وَمُحَمَّدًا صَادِقًا سَيِّدًا اُمَّتُهُ مَرْحُومَةٌ
Hem Abadile-i seb’adan ve kütüb-ü sabıkada çok tedkikat yapan Abdullah ibn-i Amr ibn-i’l-Âs ve meşhur ulema-i Yehud’dan en evvel İslâma gelen Abdullah ibn-i Selâm ve meşhur Kâ’bü’l-Ahbar denilen benî-İsrail’in allâmelerinden, o zamanda daha çok tahrifata uğramayan Tevrat’ta, aynen şu gelecek ayeti ilân ederek göstermişler. Ayetin bir parçası şudur ki: Musa ile hitaptan sonra, gelecek Peygambere hitaben şöyle diyor: يَا اَيُّهَا النَّبِىُّ اِنَّا اَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذٖيرًا وَحِرْزًا لِلْاُمِّيّٖينَ اَنْتَ ۞ عَبْدٖى سَمَّيْتُكَ الْمُتَوَكِّلَ لَيْسَ بِفَظٍّ وَلَا غَلٖيظٍ وَلَا صَخَّابٍ فِى الْاَسْوَاقِ ۞ وَلَا يَدْفَعُ بِالسَّيِّئَةِ السَّيِّئَةَ بَلْ يَعْفُو وَيَغْفِرُ وَلَنْ يَقْبِضَهُ اللّٰهُ