Beşinci Şart: Allah namına vermektir ki,   رَزَقْنَاهُم   ifade ediyor. Yani, “Mal benimdir; benim namımla vermelisiniz.” Şu şartlarla beraber bir tevsi de var. Yani, sadaka nasıl mal ile olur, ilim ile dahi olur; kavl ile, fiil ile, nasihat ile de oluyor. İşte şu aksama,    مِمَّا  lâfzındaki    مَا  umumiyetiyle işaret ediyor. Hem şu cümlede bizzat işaret ediyor. Çünkü, mutlaktır, umumu ifade eder.

   İşte sadakayı ifade eden şu kısacık cümlede, beş şart ile beraber geniş bir dairesini akla ihsan ediyor; hey’etiyle ihsas ediyor. İşte hey’ette böyle pek çok nazımlar var.

   Kelimatın dahi birbirine karşı, aynen, geniş böyle bir daire-i nazmiyesi var. Sonra, kelâmlarında, meselâ,  قُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَدٌ  de altı cümle var. Üçü müsbet, üçü menfi. Altı mertebe-i tevhidi isbat etmekle beraber şirkin altı envaını reddeder. Her bir cümlesi öteki cümlelere hem delil olur, hem netice olur. Çünkü, her bir cümlenin iki manası var. Bir mana ile netice olur, bir mana ile de delil olur. Demek Sure-i İhlâsta otuz Sure-i İhlâs kadar, muntazam, birbirini isbat eder delillerden mürekkeb sureler vardır. Meselâ,

قُلْ هُوَ اللّٰهُ لِاَنَّهُ اَحَدٌ لِاَنَّهُ صَمَدٌ لِاَنَّهُ لَمْ يَلِدْ لِاَنَّهُ لَمْ يُولَدْ لِاَنَّهُ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا اَحَدٌ