bittecrübe teslim-i kalb ve vicdan, solu biaynelyakîn teshir-i akıl ve iz’an, meyvesi bihakkalyakîn rahmet-i Rahman ve dâr-ı Cinan, makamı ve revacı bilhads-i sadık makbul-ü melek ve ins ü can bir kitab-ı semavidir.

   Kur’an’ın tarifine dair üç cüz’ündeki sıfatların her biri başka yerlerde kat’î isbat edilmiş veya isbat edilecektir. Davamız mücerred değil, her birisi bürhan-ı kat’î ile müberhendir.

                                                                  BİRİNCİ ŞULE

   Bu Şûlenin “Üç Şua”ı var.

   BİRİNCİ ŞUA: Derece-i i’cazda belâgat-ı Kur’aniyedir. O belâgat ise, nazmın cezaletinden ve hüsn-ü metanetinden ve üsluplarının bedaatinden, garip ve müstahsenliğinden ve beyanın beraatinden, faik ve safvetinden ve maanisinin kuvvet ve hakkaniyetinden ve lâfzının fesahatinden, selâsetinden tevellüd eden bir belâgat-ı harikulâdedir ki; benî-Âdem’in en dâhi ediplerini, en harika hatiplerini, en mütebahhir ulemasını muarazaya davet edip bin üç yüz senedir meydan okuyor. Onların damarlarına şiddetle dokunuyor. Muarazaya davet ettiği halde, kibir ve gururlarından başını semavata vuran o dâhiler, ona muaraza için ağız açamayıp, kemal-i zilletle boyun eğdiler. İşte, belâgatındaki vech-i i’cazı “İki Suret”le işaret ederiz.

  BİRİNCİ SURET: İ’cazı vardır ve mevcuddur. Çünkü, Ceziretü’l-Arab ahalisi o asırda ekseriyet-i mutlaka itibariyle ümmî idi. Ümmîlikleri için mefahirlerini ve vukuat-ı tarihiyelerini ve mehasin-i ahlâka yardım edecek