Dördüncü  Zeyl

Yirmi Dokuzuncu Mektubun 

Sekizinci Kısmının İkinci Remzi

   Kenzü’l-Arş’ın Birinci Nükte-i Kur’aniyesi: Gayet muazzam hakaikının küçük bir fihristesi olduğundan aynen derc edildi. Şöyle ki:

   Bir rivayette ism-i âzam olan  الله  ’ın en mühim harfi olan baştaki elif  ( ا‎ )  umum Kur’an’da çok sırlara medar olarak kırk bin gelmesi; ve ismullah’ın elifden sonra ( لا )   suretindeki “lâm-elif” on dokuz bin olan meşhur adedi göstermesi; ve ismullahın ahirinde olan  ( ه) ‎    yine mecmu-u Kur’an’da yine on dokuz bin olarak ikisinin muvafık gelmesi; ve yalnız   ( ل‎)   hesab-ı ebcedle otuz olduğuna göre, ona muvafık olarak Kur’an’da otuz bin gelmesi; ve yemin vaktinde, ismullahın başında bulunan  ( و )  ,bir hesapça yirmi üç bin, diğer bir cihette yirmi bin olarak hem  ( يا)     ’nın, hem  ( م)‎    ’in, hem  ( ل) ‎    ’nin, hem  ( ه)‎    ’nin on dokuz bin adedlerine ve Kur’an’daki yekünlerine muvafık gelmesi; ve ismullahın başındaki  ( ا)    lâm-ı tarif, yani ( ال) ‎    yetmiş bin olup, Kur’an kelimatının mecmu-u adedi olan yetmiş bin adedine muvafık gelmesi; hem ismullahın kasem vaktinde başında bulunan  ( يا)     ve  ( تا)    iki kardeş gibi,  (يا)   on bir bin,  ( تا  ) on bin olarak muvafık gelmesi; hem ahir huruf, heca ve nida vaktinde   يا الله   denildiği vakit