ve saadet-i dâreyne dair ve hilkat-ı kâinatın neticelerine ve ondaki rabbanî maksatlara ait mesaili ve o muhatabın bütün hakaik-ı İslâmiyeyi taşıyan en yüksek ve en geniş olan imanını beyan ve izah eden ve koca kâinatın bir harita, bir saat, bir hane gibi her tarafını gösterip, çevirip onları yapan sanatkârı tavrıyla ifade ve talim eden Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyanın elbette mislini getirmek mümkün değildir ve derece-i i’cazına yetişilmez.

   Hem, Kur’an’ı tefsir eden ve bir kısmı otuz kırk, hatta yetmiş cild olarak birer tefsir yazan yüksek zekâlı müdakkik binler mütefennin ulemanın senetleri ve delilleriyle beyan ettikleri Kur’an’daki hadsiz meziyetleri ve nükteleri ve hasiyetleri ve sırları ve âli manaları ve umur-u gaybiyenin her nev’inden kesretli gaybî ihbarları izhar ve isbat etmeleri ve bilhassa Risale-i Nur’un yüz otuz kitabının her biri Kur’an’ın bir meziyetini, bir nüktesini kat’î bürhanlarla isbat etmesi ve bilhassa “Mucizat-ı Kur’aniye Risalesi” şimendifer ve tayyare gibi medeniyetin harikalarından çok şeyleri Kur’an’dan istihrac eden “Yirminci Sözün İkinci Makamı” ve Risale-i Nur’a ve elektriğe işaret eden ayetlerin işaratını bildiren İşarat-ı Kur’aniye namındaki “Birinci Şua” ve huruf-u Kur’aniye ne kadar muntazam ve esrarlı ve manalı olduğunu gösteren “Rumuzat-ı Semaniye” namındaki sekiz küçük risaleler ve Sure-i Feth’in ahirki ayeti, beş vecihle ihbar-ı gaybî cihetinde mucizeliğini isbat eden küçücük bir risale gibi, Risale-i Nur’un her bir cüz’ü Kur’an’ın bir hakikatini, bir nurunu izhar etmesi, Kur’an’ın misli olmadığına ve mucize ve harika olduğuna ve bu âlem-i şehadette âlem-i gaybın lisanı ve bir Allâmü’l-Guyûbun kelâmı bulunduğuna bir imzadır.

   İşte, altı noktada ve altı cihette ve altı makamda işaret edilen Kur’an’ın mezkûr meziyetleri ve hasiyetleri içindir ki, haşmetli hâkimiyet-i nuraniyesi ve azametli saltanat-ı kudsiyesi, asırların yüzlerini ışıklandırarak, zemin yüzünü dahi bin üç yüz sene tenvir ederek kemal-i ihtiramla devam