Meyusiyet ve muvaffakiyetsizlik fütur vermemek, belki vazifemizde çalışmamızı şiddetlendirmek lâzım geliyor. Şimdiye kadar bizim gibi az zahmet ile böyle kudsi hizmette çok teshilata ve inayete mazhar olmuş pek azdır. Biz daima şükür demeliyiz. Size burada geceleri aydınlatan bir fıkrayı Emin, Tahsin gönderdiler.

Size müştak ve duanıza

muhtaç kardeşiniz

Said Nursî    

***

        وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ         بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ اَبَدًا

   Aziz, sıddık kardeşlerim!

   Lillâhilhamd, bu havalide Resaili’n-Nur kendi kendine tevessü ediyor. Ve bilhassa Husrev’in mektubundaki bin kalem ve mübareklerin mektubundaki ümmilerin kalemleri öyle bir kamçı ve teşvik oldu ki, en tenbellerini şevkle çalışmaya sevk etti. Ve o iki mektub, tılsımlı, efsunlu, tesirli nüshalar gibi muhafaza ediliyor ve okutturuluyor. Onları görenler o mektublardan anlarlar ki; bu usanç verici zamanda ekmekten, nafakadan ve her hadiseden ve her hacetten ziyade Risaletü’n-Nur’a ihtiyaç var ki, böyle fevkalâde oluyor. Husrev’in daima isabetli ve faideli ve çok yüksek fikri her vakit Kur’an hizmetinde kıymettardır. Yalnız bu cümlesi, “İhtiyata o kadar ihtiyaç kalmamış” diye, bir ihtiyatsızlık olabilir. Çünkü münafıklara karşı daima ihtiyat lâzımdır.

***