وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ
اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَكَاتُهُ بِعَدَدِ حُرُوفِ مَاكَتَبْتُمْ وَتَكْتُبُونَ
Aziz, sıddık, mübarek kardeşlerim,
Sizlerin bu bayram manevî hediyeniz, bayramımı öyle bir tebrik etti ki, binler kederim olsaydı silerdi. Bin bârekâllah! Böyle bir zamanda böyle ihlâslı sadakat, livechillâh uhuvvet ve fisebilillâh muavenet, ancak âl-i himmet sıddıkînlerde bulunur. Hâlik-ı Zülcelâle hadsiz hamd ve şükür olsun ki, sizin gibileri Kur’an-ı Hakîme hâdim ve Risale-i Nur’a şakird eylemiş. Size bu defa bu zelzele münasebetiyle hem insî hem manevî tarafından sorulan beş altı küçük suallere gayet kısa cevaplar gönderiyorum. Ondördüncü Sözün ahirindeki bahse tetimmedir. O cevaplar dahi hem manevî ihtar ile hem mühim noktalarda beni sükûta mecbur etmek ile hissettim ki, size de bir faidesi var.
Husrev kardeş, senin, umum kardeşlerin namına bayram tebriki hesabına, başta Kur’an’ın baştaki çok şirin ve güzel cüzleri olarak Mektubat’ın kısm-ı âzamını hediye etmekliğiniz, bin tebrik hükmünde oldu. Bin bârekâllah!
Küçük Ali kardeşim! Senin manevî, büyük hediyen beni cidden şaşırttı, çok mütehayyir etti. O mükemmel yazılar, Büyük Ali’nin, yoksa Küçük Ali’nin mi, bilemedim. Benim için yeniden dünyaya bir Abdurrahman, bir Lütfi gelmiş gibi, Büyük Hafız Ali’nin sisteminde bir kahraman yardımcı ve iki mübarek ve halis ve kıymettar Mustafaların elinde bir elmas kılınç, buranın fethinde benim gibi bir âcizin muavenetine koşuyor gördüm. Mâşâallah, Büyük Hafız Ali’nin nuranî ve büyük fabrikası Kuleönü’nü de içine almış gibi, aynı kalem, aynı tarz, aynı iktidar göstermişsin. Risale-i Nur’un tam kametine yakışacak nakışlarla murassa elbise giydirmişsiniz.
Kardeşlerim; Fihriste’den sonra telif edilen risalelerin fihristelerini ötekilerin tarzında yazmasını size bırakıyorum. Ben şimdi eskisi gibi her risaleyi hülasa edemiyorum. Sizler eski genç Said’in değil, belki yeni ihtiyar Said’in dinç Said’lerisiniz. Onun vazifesini yaparsınız.
