Beşincisi:     وَلَمْ يُولَدْ    Bir tevhid-i sermedî işareti şöyledir: Vâcib, kadîm,

                                                                              ezelî olmazsa, olmaz ilâh.

Yani: Yâ müddeten hâdis ise, ya maddeden tevellüd, ya bir asıldan

                                             münfasıl olsa, elbette olmaz şu kâinata penah.

Esbab-perestî, nücum-perestlik, sanem-perestî, tabiat-perestlik şirkin birer

                                                                              nev’idir, dalâlette birer çâh.

Altıncı:     وَلَمْ يَكُنْ    Bir tevhid-i cami’dir. Ne zatında nazîri, ne ef’alinde

                                     şerîki, ne sıfatında şebîhi,    لَمْ    lâfzına nazargâh.

Şu altı cümle manen birbirine netice, hem birbirinin bürhanı, müselseldir

                                           berahin, mürettebdir netaic şu sûrede karargâh.

Demek şu Sûre-i İhlâs’ta, kendi mikdar-ı kametinde müselsel, hem

                                    müretteb otuz sure münderic; bu bunlara sehergâh...

                                                          لاَ يَعْلَمُ الْغَيْب اِلاَّ اللّٰهُ

                                                                                                             Said Nursî

                                                                   ***