Küçük Husrev olan Feyzi’nin ve Emin’in suallerine bir cevap ve
hâşâ hurafe tevehhüm edilen bir rivayetin bir mucize-i gaybiyesidir
وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ
Ahirzamanda Hazret-i İsa (a.s.)’ın nüzulüne ve Deccalı öldürmesine ait ehadis-i sahihanın mana-yı hakikîleri anlaşılmadığından, bir kısım zâhir ulemalar, o rivayet ve hadislerin zâhirine bakıp şüpheye düşmüşler veya sıhhatini inkâr edip veya hurafevari bir mana verip, adeta muhal bir sureti bekler bir tarzda avam-ı müslimîne zarar verirler. Mülhidler ise, bu gibi zâhirce akıldan çok uzak hadisleri serrişte ederek hakaik-i İslâmiyeye tezyifkârane bakıp taarruz ediyorlar. Risale-i Nur, bu gibi ehadis-i müteşabihenin hakiki tevillerini Kur’an feyziyle göstermiş. fiimdilik numune olarak bir tek misal beyan ederiz. Şöyle ki:
“Hazret-i İsa (a.s.) Deccal ile mücadelesi zamanında, Hazret-i İsa (a.s.) onu öldüreceği vakitte, on arşın yukarıya atlayıp sonra kılıncı onun dizine yetiştirebilir derecesinde, vücutça o derece Deccal'ın heykeli Hazret-i İsa’dan (a.s.) büyüktür” (1) diye meâlinde rivayet var. Demek Deccal, Hazret-i İsa aleyhisselâmdan on, belki yirmi misli yüksek kametli olmak lâzım gelir.
Bu rivayetin zâhirî ifadesi sırr-ı teklife ve sırr-ı imtihana münafi olduğu gibi, nev-i beşerde cari olan âdetullaha muvafık düşmüyor.
Halbuki bu rivayeti, bu hadisi, –hâşâ– muhal ve hurafe zanneden zındıkları iskât ve o zâhiri, ayn-ı hakikat itikad eden ve o hadisin bir kısım hakikatlerini gözleri gördükleri halde, daha intizar eden zâhirî hocaları dahi ikaz etmek için, o hadisin, bu zamanda da ayn-ı hakikat ve tam muvafık ve mahz-ı hak müteaddit manalarından bir manası çıkmıştır. Şöyle ki:
İsevîlik dini ve o dinden gelen âdat-ı müstemirresini muhafaza hesabına çalışan bir hükûmet ile, resmî ilânıyla, zulmetli pis menfaati için dinsizliğe ve bolşevizme yardım edip terviç eden diğer bir hükûmet ki, yine hasis menfaati için İslâmlarda ve Asya’da dinsizliğin intişarına taraftar olan fitnekâr ve cebbar hükûmetler ile muharebe eden evvelki hükûmetin şahs-ı manevîsi temessül etse ve dinsizlik cereyanının bütün taraftarları da bir şahs-ı manevîsi tecessüm eylese, üç cihetle bu müteaddit manaları bulunan
