hem teyid ediyor. Hem onunla teeyyüd edip bir eser-i inayet olduğunu isbat etti. Hem geldiği aynı günde öyle bol bir yağmur geldi ki; odamın önünden ehemmiyetli bir sel aktı. Ve Sabri’nin orada münacatın kesretle yazılmasıyla yağmur gelmesine vesile olduğu gibi, buraya gelmesiyle de burada rahmetin böyle kesretle yağması gösteriyor ki; Münacat bir vesile-i rahmettir. Hem ihtiyata binaen dört seneden beri buraya gelmeyen kahraman Nazif, hediye-i Nuriye ile hiçbir sebeb yokken Kastamonu’ya yanımıza geldi. Demek manevi istikbale gönderildi. Husrev’in bu defaki mektubu beş-altı cihette bizi minnettar etti. Husrev daima hizmet-i Nuriyede ve tedbirinde daima terakkide ve sarsılmaz bir rükün olduğunu gösteriyor. Âtıf’ın pek ziyade iştiyak ve gayreti şimdilik ihtiyat ve itidal-i demle perdelenmesi, zamanın muktezasıdır. Zekâi, Hafız Ahmed, Risale-i Nur hizmetinde vazife başına geçmeleri bugünlerde onların hakkında hasıl olan merakımı izale etti.

   Umum kardeşlerimize ve bilhassa rükünlere ve bu defaki nüshaları yazanlara ve Husrev’in mektubunda isimleri bulunanlara ve bilhassa kalemlerini bizim hesabımıza çalıştırmağa karar verenlere binler selâm ve selâmetlerine ve muvaffakıyetlerine dua ediyoruz.

   Madem on beş kardeşimiz kalemiyle ümmiliğime şefkaten yardım ediyorlar. İhtiyar ve Hasta ve İktisad ve fiükür Risaleleri ve Birinci, İkinci, Üçüncü Lem’aları yazsınlar. Hem Husrev’in bana gönderdiği eskiden bana yazdığı İ’caz-ı Kur’an’ın kıtasında onun zeyilleri olan On İkinci, On Dördüncü, Yirminci Sözler ve Sure-i Fethin ahirindeki ayetin lem’ası ve Rumuzat-ı Semaniye’ye ait fihristedeki kısmı ve manzum Lemeat’tan olan parça gibi ki, size evvelce bu zeyiller hakkında size yazmıştık, siz de yazmıştınız. Husrev’in tertibiyle yazdırılsa, mümkün ise bu kısmı kendisi yazsa iyi olur. Tâ ki, Husrev’in kalemiyle bu eski nüsham tam bir zeyl olsun.

Kardeşiniz

Said Nursî

***