وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ           بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ

   Aziz, sıddık kardeşlerim ve hizmet-i imaniyede kuvvetli, metin,

ciddî, sarsılmaz, fedakâr arkadaşlarım ve seyahat-i berzahiye ve

uhreviyede nuranî yoldaşlarım.

   Sizin, her bir dirhemi yüz dirhem şüheda kanı kadar kıymettar siyah nuru akıtan mübarek kalemlerinizin bu defaki kudsî hediyelerin her bir harfine mukabil, Cenâb-ı Erhamürrâhimîn sizlere bin rahmet eylesin. Âmin. Bu gaflet ve sıkıntılı ve usançlı mevsimde ve dünya meşgaleleri içinde bu fedakârane gayretiniz ve sa’yiniz, hakikaten bir inayet-i hassadır ve bir keramet-i Nuriyedir. Cenâb-ı Hak sizlerden ebeden razı olsun. Âmin.

   Elmas kalemlerini, bize yardım için, yirmi bir Abdurrahman ve Abdülmecidlerin bu kadar çabuk nüshaları yetiştirmeleri ve kabri pürnur olan Mehmed Zühtü’nün, berzahta dahi kalemini bizim hesabımıza istimal etmesi hükmünde onun metrukâtından nüshaların gönderilmesi, bizi derinden derine sururla şükre sevk etti. Eski talebeliğim zamanında mevsuk zatlardan, onlar da mühim imamlardan naklederek işittim ki: “Ciddî, müştak, halis talebe-i ulûm, tahsilde iken vefat ettikleri zaman, berzahta aynı tahsil misali ve bir medrese-i maneviyede bulunuyor gibi o âleme muvafık bir vaziyet ihsan ediliyor” diye, o zaman talebe-i ulûm içinde çok defa medar-ı bahs oluyordu. fiimdi bu vakitte, talebe-i ulûmun en halisleri Risale-i Nur talebeleri olduğundan, elbette merhum Mehmet Zühtü, Âsım ve Lütfi gibi zatların vazifeleri devam ediyor. Defter-i a’mâllerine hasenat yazmak için, manevî kalemleri inşaallah işliyorlar.

   Cenâb-ı Hakka hadsiz şükür ediyoruz ki, sizdeki fevkalâde gayret ve çalışmak matbaaya ihtiyaç bırakmıyor. Bu defa gönderdiğiniz risaleler çok güzel, çok mükemmel, çok da lüzumlu. Fakat ben sehvetmiştim. On Birinci Lem’a ile Telvihat-ı Tis’ayı yazmadığımız halde, yazmışım zannediyordum. Minhacü’s-Sünne bizde var. On bir nükteden ibaret olan On Birinci Lem’a, Mirkatü’s-Sünne ve Telvihat-ı Tis’a ile ve ona zeyl olarak dört hatveden