“kut”un cem’idir. Hem yirmi ikinci sahifenin dördüncü satırında   وَفِى صَحِيفَةِ حَسَنَاتِنَا وَفِى صَحِيفَةِ   kelimesinden sonra, “Hafız Ali ve Tahirî ve Hafız Mustafa ve Nazif” ilâve edilecek.   وَاَمْثَالِهِ   kelimesi de,   وَاَمْثَالِهِمْ   yazılacak.

   Salavatlarda ise, Gavs-ı Âzam’a ait “Bu Gavs-ı Âzam’ındır” üstünde işaret edilecek ve arkasındaki, “Bu Seyyid Ahmed Bedevî’nindir.” Bunun arkasında, “Bu meşişe, fiazelî’nindir.” Ve onun arkasında “Muhammed Hanefî Sıddıkî’nindir” diye işaret edilsin. Arkasında “Bu Said’indir,” işaret edilsin. Kırk altıncı sahifede ahirdeki üçüncü satırın başında    يَا نُورَالْاَنْوَارِ  ’dan başlayan, “Bu Şah-ı Nakşibend’indir.” Kırkyedinci sahifesinin   عَلٰي مَنْ اُنْزِلَ عَلَيْهِ الْفُرْقَانِ الْحَكيمُ   “Bu da Said’indir”, işaret edilsin. Kırk dokuzuncu sahifede  وَصَلِّ اِلٰهي   ile başlayan üstünde, “Bu salâvat Hazret-i Ali’nin Risale-i Nur’dan gaybî haber verdiği Celcelutiye kasidesinin ahirinde zikretmiş” diye sizler bu cümleleri her bir sahifenin haşiyesinde yazıp işaret edersiniz. Ellinci sahifede Sekine kelimesinden sonra, “İsm-i âzam olan esma-i sitte, on dokuz defa arkasında olan ayetleri herbiri bir maksad içindir. İsteyen umumunu da esma-i sitte ile beraber on dokuz defa okur. İsterse maksadına muvafık ayetleri beraber on dokuz defa okusun.” diye yazarsınız. Hizbde münacaattan alınan parçaların yalnız tercümesi olan kısımları Arabi bilmeyenler için Hüccetullah mecmuasında yazılsa veya müstakil teksir edilse çok iyi olur. Hizbü’l Ekber’in başında yazılsın ki; “Baştan tâ yirmi ikinci sahifeye kadar kısmının tercümesi ve izahı Ayetü’l-Kübra Risalesinin ikinci makamında vardır.” Ve yirmi dokuzuncu sahifede yazılsın ki; “Bu kısmın tâ salâvata kadar tercümesi ve izahı Risale-i Münacaatta vardır.” Ve yirmiüçüncü sahifenin kenarında yazılsın ki; “Bu kısmın tâ yirmi sekizinci sahifenin ahirine kadar tercümesi ve izahı Yirminci Mektubda vardır.