mektubunda Ahmed yazıyor. Hem onun mektubunda Risale-i Nur’un okunması Husrev’in hastalığına ilâç olduğu gibi pek çok defalar da, hatta geçen müthiş hastalığımda gelen doktora okudum. Hem ona, hem bana ilâç olduğunu gördük. Evet, manevi deva olduğu gibi bazen maddî ilâç da oluyor.

   Risale-i Nur’un santralı olan Sabri’nin mektubunda iki nokta nazar-ı dikkati celb etti.

   Birincisi: Risale-i Nur’un yüksek talebelerine ve erkânlarına izin ve icazet noktasıdır. Madem Risale-i Nur’un şahs-ı manevisi onları çok zaman dairesinde muhafaza edip çalıştırmıştır. Elbette o sebatkâr halislere icazet vermiş, izni onlarla beraberdir. Ben de ondan icazet alıyorum. Bu nokta şimdilik yeter.

   İkinci nokta: Husrev ve Süleyman Rüştü her vakit beraber düşündüğüm gibi Sabriyle Sıddık Süleyman da aynen öyledir. Mektubla veya hayalen Sabriyle konuşsam daima Süleyman da beraberdir. Bu defa mektubunda Süleyman ve Risale-i Nur mescidinin müezzini fiem’î’nin selâmını yazması münasebetiyle benim için çok ehemmiyetli bulunan Barla’daki dostlarımı hususan Risale-i Nur’un baş kâtibi fiamlı Hafız Tevfik’i tahassürle tahattur ettirdi. Acaba o dostlardan vefat edenler kimlerdir? Onlardan sağ olanlara selâm ve vefat edenlere dua...

   Kardeşlerim,

   Bugünlerde Rumuzat-ı Semaniye’ye ait iki risaleyi ehemmiyetli talebelerle bir yere gönderdim. Yol kapandı, gitmedi. O iki risaleyi tekrar dikkatle mütalâa ettim. Fikren dedim ki: “Bu zevkli, güzel, meraklı, şirin bir maksada giden bu tevafuklu yolda ne için sevkedilmeden perde indi, başka yolda sevkedildik, çalıştırıldık?”

   Birden ihtar edildi ki: O gaybî esrarı açacak olan meslekten yüz derece daha ehemmiyetli ve kıymetli ve umumî ihtiyaca medar ve herkes bu zamanda ona şiddetle muhtaç ve İslâmiyetin temel taşları olan hakaik-i imaniye hazinesine hizmet etmeye ve istifadeye zarar gelecekti. En büyük ve en yüksek maksat olan hakaik-i imaniyeyi, ikinci derece bırakacaktı, onun için idi.

   Sûre-i   إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ   remzinde, esrar-ı gaybiye gösterildi, birden kapandı, perde indi.

   Hem bu sır içindir ki, o yolda fazla istihdam edilmedik. Yalnız o meslek-i tevafukiyenin tereşşuhatından Risale-i Nur’un hakkaniyetine bir imza