Birincisi: Üçüncü keramet-i Aleviyede, “Risalelerde yalnız iki zeyil vardır” demesi, risale şekline girmiş olan zeyillere zeyil diyor. Sair zeyiller ise; hatimeler, ilâveler, haşiyeler hükmünde görmüştür.

   İkincisi: İki Âyetü’l-Kübra’nın vird-i ekberinde hatırıma gelmediği halde, ehemmiyetli kısımlarını Yirminci Mektub ile Otuz İkinci Söz, bana ihtiyaç bırakmayacak derecede beyan ve tercüme ettiklerinden, niyet ve vaad ettiğim halde tercümesinde istihdam edilmedim.

   Üçüncüsü: Risale-i Nur’un benden ayrılması ve ben de daire-i tenviriyesinden uzak düştüğümden, bu havali ve Eskişehir gibi sair yerleri de onun ehemmiyetli ve lüzumlu bir kısım hakikatlerinden hissedar etmek için, inayet-i ilâhiye, yeni yazılıyor gibi tekrar ile o hakikatlerin, fakat letafetli başka tarzlarda izah edilmelerine, adeta ihtiyarım olmadan beni istimal ettiğini bildim, çok şükrettim.

   Bu defa hediyelerinize mukabil, elimden gelseydi yalnız maddî fiyatına göre her bir risaleye on lira ve Yirmi Beşinci Söze yirmi beş altın, belki elmas ve Yirmi Dokuzuncu Söze yirmi dokuz yakut verirdim. Öyle ise, verilmiş gibi kabul ediniz.

   Evet, tevafukta muvaffakiyetli olan kalem-i Alevî, keramet-i Aleviyeye göze görünür güzel bir delil göstermiş. Yüz bin mâşâallah! Husrev’in çok şirin ve fevkalâde yazdığı Hastalar Lem’ası ile Esma-i Sitte Lem’ası, benim nazarımda elmasla yaldızlı yazılan ve onlar kadar uzun iki mektubu sadakatmedar hükmünde bana göründü, Risale-i Nur’a çok ehemmiyetli hizmetlerini gözyaşıyla hatırlattı. Firdevsî hediyenizdeki risalelerin harfleri adedince, Cenâb-ı Erhamürrahimîn sizlere rahmet, bereket, saadet ihsan eylesin. Âmin, âmin.

   Yorulmaz, usanmaz, ciddî, samimî Hafız Ali kardeş,

   Tevafukta, muvaffakiyetli kalemin ile yazılan İ’caz-ı Kur’an’ın âhirinde senin hakkında 

اَللّٰهُمَّ وَفِّقْهُ فِى خِدْمَةِ الْقُرْاٰنِ وَاْلاِيمَانِ

olan dua bu defa şüphem kalmadı ki, tam kabul olmuş.

   Umum kardeşlere birer birer selâm.

Said Nursî

***