وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ           بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ

   Aziz, vefadar ve sıddık kardeşim Sabri,

   Benim yanımda zayi olmak ihtimali bulunan kendi müşevveş yazımla yazılan müsveddeleri size göndermek için bir vasıta bulamadığımdan ve iki sene evvel Risale-i Nur’a ait işarat-ı Kur’aniyenin bir kısım müsveddesini Husrev’e gönderdiğim halde vusûlünden hiçbir haber alamadığımdan ve ehl-i dünya bana çok dikkat ve tecessüs ettiklerinden çok mahzun idim. Daha muhabere edemedim. Ne olursa olsun diye şimdi niyet ettim ki; bir vasıta ile sana o kıymetli emanetleri muhafaza etmek ve benim için, tebyiz etmek için cevabın gelirse göndereceğim. Bir keseye bazı âdi şeyler içinde emanet suretinde bir hediye ve başka bir adam tarafından gönderilmesini, siz nasıl münasib görürseniz öyle yapalım. Sen bilirsin, oralardaki kardeşlerime ne kadar alâkadarım. Eğer isimlerini yazabilse idim, kimleri yazacağımızı da bilirsin. Seni tevkil ediyorum. Yalnız müsveddeleri güzelce tebyiz et. Ve benim hattımı tam okuyabilen ve hatırımdan çıkmayan ve hayat ve sıhhatlerinden haberim olmayan Şamlı Hafız Tevfik, Husrev, Hafız Ali gibi kardeşlerim mahremce o müsveddeleri tebyiz etsinler. Bilemedikleri bir yeri beraberce baksınlar.

   Kardeşlerim, kat’iyen biliniz ki, her yirmi dört saatte yirmi defa sarih isimlerle dua ve münacatlarımda bulunmakla beraber Risale-i Nur’un sadık talebeleri ünvanıyla yüz defadan ziyade ve niyet ve tasavvurca beş yüzden fazla bulunduğunuzu size haber veriyorum. Bundan, Risale-i Nur’a sadakat ve hizmet ne kadar ehemmiyetli olduğunu kıyas ediniz. Müsveddeler