bazılarında, Üstadları hakkında ifratla tavsifat gördüm. Kendime de baktım, o vasıflardan zekâtı da bana düşmüyor, benim hakkım değil. Dedim: “Acaba bu hakikatperest kardeşlerim, çok ikazatımla beraber, bu hüsn-ü zan ifratında, hem devamlarında faideleri nedir?” Kalbe ihtar edildi ki: Onlar ve memleketleri ve Isparta havalisi, onların en büyük hüsn-ü zanları derecesinde hüsn-ü zanlarının yümnünü gördükleri için, Beşkazalı Osman-ı Halidî ve Topal fiükrü gibi ehl-i velâyete iktidaen, o nokta-i nazardan ifrat etmemişler, bir hakikat görmüşler. Fakat nasıl keşfiyat tevile ve rüyalar tabire muhtaçtır; hususî hükümler tamim edilse, bir cihette hata görünür. Öyle de, onlar, Risale-i Nur’un şahs-ı manevisinin kendilerine ve memleketlerine ettiği faideyi, o şahs-ı manevinin mümessillerinden birisi olan, Üstad dedikleri bu kardeşlerine verip, o memleket hadisesini umumî bir hadise nazarıyla bakıp tamim ederek, müfritane bir hüsn-ü zan suretinde göründü.

   Beşincisi: Hatıra geldi ki, Risale-i Nur’un eczaları çoktur. Herkes, muhtaç olduğu halde, bütününü elde edemez. Birden, Hüccetullahi’l-Bâliğa mecmuası, hatıra cevap olarak geldi.

   Evet, Risale-i Nur’dan kesretli mecmualar çıkar ki, her biri küçük, fakat kuvvetli Risale-i Nur olur. Her muhtacın eline geçebilir. Bu münasebetle, Yirmi Beşinci Sözün zeyillerini düşündüm. Şimdi benim yanımda dört beş nüsha var, zeyilsizdirler. Mübareklerin bu defa gönderdikleri nüshanın zeylinde Rumuzat-ı Semaniye fihristesinden noksan alınmış. Sûre-i   اِذَا جَۤاءَ نَصْرُ اللّٰهِ   ve   اِنَّۤا اَعْطَيْنَا   daki on üç elif, parmak ile Fatiha’da on üç el ile işaretleri ve   اِنَّۤا اَنْزَلْنَا   işareti gibi ehemmiyetli parçalar yoktur. Dünkü gün   اللّٰهُ نُورُ السَّمٰوَاتِ   ayetine dair Yirmi Dokuzuncu Mektubun ahirinde, seyahat-i hayaliye ve seyr-i kalbî risaleciğini okudum. Ve Birinci fiuada bu ayet, Risale-i Nur’a işaretini tahattur ettim. Dedim: Bu iki nükte-i Nuriye ve    تَغْرُبُ الشَّمْسُ فِى عَيْنٍ حَمِئَةٍ   hüccet, nükte ve haşiyesiyle beraber Mucize-i Kur’aniye zeyilleri içine girse münasip olur. Siz dahi münasip görseniz