(Husrev’e hitaben yazılan bir mektubdur)

بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

وَ اِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهٖ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبرَكَاتُهُ اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ وَعَلٰى وَالِدَتِكَ وَعَلٰى اَخِيكَ وَعَلٰى اِخْوَانِكَ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبرَكَاتُهُ

   Aziz, mübarek, sıddık kardeşim!

   Evvelâ: Sözler’e başlamadan iki ay evvel gördüğün mübarek rüya çok güzeldir. Hem hakikattır. Evet kardeşim, sen bir bahçe-i ebedî olan Kur’an-ı Hakîmin Cennetinden Gül-i Muhammedî (a.s.m.) namında hadsiz nuranî hakikatlerin fabrikası hükmünde tefsir-i hakaik-ı Kur’aniye etrafında halka tutan ve sizin gibi çarklardan mürekkeb olan bir cemaat-ı mübareke içinde en has ve en yüksek mertebeye kâtib tayin edildiğine o rüya beşaret verdiği gibi biz de beşaret ediyoruz.

   Saniyen: Bu defa bize yazdığın Mucizat-ı Ahmediye (a.s.m.) risalesi çok harika düşmüş. Kim ona bakıyor, bir zevk-i hakiki hisseder. Demek oluyor ki; manevî, halis, samimi hisler, maddî nakışlar suretinde kendini hissettiriyor. Bu sırra ben muttali olduğum vakit kardeşim Galib dahi aynı hisse iştirak etti. Evet, bunun altında manevî tebessüm var diye, senin hattını kendi hattına tercihle mukabele etti. O yazdığın risale vasıtasıyla pek çok insanlar imanlarını kuvvetleştiriyorlar, muhabbet-i Ahmediye (a.s.m.) kalblerinde ziyadeleşiyor. İşaret-i gaybiye hakkında şüpheleri kalmıyor. O sevab da senin defter-i a’mâline geçiyor. Kur’an ve Resul-i ekrem (a.s.m.) kelimesinden başka, işaret ettiğin kelimat çok manidardır. Hem bir temeldir. O iki kelimenin mübarek tevafukuna bir hüccettir. Hem gösteriyor ki, bütün o tevafukatı dahi riayet etmeyen o iki kelimenin tevafukuna kalem karıştıramaz. Zannediyoruz ki o risalelerin hatt-ı hakikisini sen buldun veyahut yakınlaştın.