Feyzi, boş etme tatvil-i kelâm,

Eyler elbet, ehl-i irfan, arz-ı tahsin-i eser.

Fakir talebeniz “Küçük Husrev”

Mehmed Feyzi

*

(Abdurrahman Tahsin’in fıkrasıdır.)

بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ

   Ey yüce Üstad,

   Risale-i Nur dairesi içinde kabul ve bu âb-ı kevser-i hayat ile menba-ı feyz-i iman, gayet değerli ve kıymettar bu ebedî ders ile kendimi daima mesud ve bahtiyar addediyorum. Yalnız sürat-i kalemim olmadığından yazıyı biraz tehirinden müteessirim. Sehl ve muvaffakiyetime hayırlı dualarınızı rica eder, kemal-i edeble ellerinizi öperim, muhterem Üstadım.

Rûz sâim, leyl kaim,

Çû makam-ı âşıkan.

Leyle-i nısf-ı Regaib,

Târik-i dünya ve tâib.

Nâşir-i Risale-i Nur Bediüzzaman,

Muhibb-i bâz-ı Geylân.

Ey ferid-i asr-ı zaman,

Sensin hakîm-i kulûban.

Fakir talebeniz

Abdurrahman Tahsin