Elhasıl: Isparta’daki kardeşlerimizin umumî rahmet içindeki Risale-i Nur’un bereketine dair dava ettikleri hususiyeti, bu iki kuvvetli delil ile tasdik ediyoruz.
Barla’da
Şem’i, Mustafa Çavuş, Bekir Bey, Muhacir Hafız Ahmed, Süleyman
*
(Üç cesetli bir ruhun bir fıkrasıdır.
Yani: Hafız Ali, Sabri, Sarıbıçak Ali)
Otuz Birinci Mektubun On Yedinci Lem’asının On Yedinci Notasının yedi meselesinden İkinci Meselesi iken Yirminci Lem’a olan İhlâs Risalesini aldım. Kuleönünde kardeşim Ali Efendi ile, Yirmibirinci Lem’a namıyla projektör misal, geceleri gündüze çeviren, pek mübarek ve çok kıymettar ve gayet müessir bir risale ile, Yirmi İkinci Lem’a olan, Yedinci Notanın Üçüncü Meselesi iken, Lemaat’a karışmakla, sosyalizm ve bolşevizm oyunlarıyla, âlem-i insaniyetin fıtrat-ı hayat-ı hakikiyesini unutturmak, ebedî zulümatı, müsavat-ı esasiye namı ile, kendi şahıslarını istisna ederek, millet-i İslâmiyeyi esassızlığa attıkları, gazlı bombaları ile bir nevi geceyi getirdikleri gibi, güya istila ettiği manevî toprakta, kuvve-i inbatiyeye medar olacak bir hayat dahi bırakmayarak ihrak ettikleri bir anda, şu lem’a o âlemi tenvir ile, güneşi gösterip, âb-ı hayatı ile uyanık zemin üzerini yeşerttiğini gösteriyor.
Muhterem efendimiz!
Bir hafta mukaddem, maddeten küçük ve manen büyük bir nâme-i mergubelerinizi, Bekir Bey vasıtasıyla bir ordu kuvvetinde aldım. Cenab-ı Erhamürrahimîne hesabsız hamd ve şükür olsun ki, bizim gibi âciz, zaif, fakir, kusurlu kullarını, hiçbir zaman maddî ve manevî takviye-i rahmetinden baid tutmuyor. Esen rüzgarlar muvakkaten kapı ve pencerelerden girseler de, o hanenin sahibi derhal kapatıyor ve ayıktırdığını gösteriyor. Gerçi çok okuyamıyorsak da, yazıyı aynı vaziyette yazıyor.
