tevehhüme düşüp, “Başımıza belâ bulduk, bizden bu Hocanın yanına kimse gitmez. Ancak Edhem Çavuş ^{(Haşiye 1)} var, onu gönderelim, bizim için yalvarsın, yakarsın. Aman biz hepsinden vazgeçtik” dediler...

   O sabah bu garip rüyayı Zühdü Efendi ve Hafız Ahmed Efendi ağabeylerime söyledim. Hattâ o gün Hafız Ahmed, Üstadımızı ziyaret için iki bardak su ile beraber Isparta’ya gitmek istedi. Fakir de, gittiğine memnun oldu. Rüyayı tenbih ettim, çünkü o gece gördüm. Nitekim söylemiş. Fakat çok acıklı haberden o kadar müteessir oldum ki, o zaman anladım, ruhumdaki sıkıntı bu imiş. ^{(Haşiye 2)}

Lütfi

*