Evvelâ: Yazdığım bazı şeylere dair fikrinizi soruyordum. Maksadım, “Gördüğüm hakikat acaba hakikat mıdır?” diye sormuyorum. Belki, “Hakikata açılan yol, acaba umuma yol olabilir mi?” diye soruyorum. Çünkü, umumun telâkkisini sizin kadar bilmiyorum.

   Saniyen: Misafir Müftüye ve Şeyh Mustafa’ya size gönderilen mektubun birer suretini verdiğin için iyi ettiniz. Hattâ bana da bir suret gönderiniz. Hem biraderzadem olan o müftünün oğluna deyiniz ki, benim tarafımdan ahiret kardeşim ve Kur’an hizmetinde arkadaşım ve meşreben celâlli olan pederine yazsın; selâm, duamla beraber ondan istiyorum ki, beraber götürdüğü envar-ı Kur’aniyenin suhulet-i intişarları için irşad ve nasihatında  فَقُولاَ لَهُ قَوْلاً لَيِّنًا   ayetindeki lütf-u irşadı kendine rehber etsin.

   Rabian: Sorduğun suallere dair yanımda kitab bulunmadığı için Hanefi ulemasının kavillerini ve ehadisin rivayetlerini şimdilik bilmiyorum. Fakat bence böyle efdaliyet meselesinde kabul-i ammeyi ihsas eden âdet-i cemaat medar-ı tercihdir. Adet-i İslâmiye nasıl gelmiş, o daha efdaldir.

   Birinci sualiniz: Eğer Kur’an okunurken, namazın tesbihatın tetimmesi ise kıbleye karşı duranlar vaziyetlerini bozmamak evlâdır. Yalnız müezzinin önündeki adam arkasını çevirsin yahut çekilsin. Eğer Kur’an müstakil olarak okunursa, okuyana karşı teveccüh etmek evlâdır. Hem cihat-ı sitte ile mukayyed olmayan ruh kulağıyla dinleyen adam kıbleye karşı teveccüh etse ve cismanî kulağıyla dinleyen adam okuyana karşı teveccüh etse evlâdır.

   İkinci sualiniz: ^(Haşiye)  Cemaatin iştiyakına ve okuyanın niyetine göre efdaliyet tahavvül eder.

   Üçüncü sualiniz: Üç İhlâs bir Fatiha muhtasar bir hatim hükmünde olduğundan ona vakit tahdid edilmez. Her vakitte gayet müstahsendir.