(Husrev’in Fihriste hakkında bir fıkrasıdır.)

   Aziz Üstadım,

   Senelerden beri vücuda getirilen misilsiz âsâra, Otuz Birinci Mektubun On Beşinci Lem’asıyla öyle misilsiz bir eser daha ilâve buyurulmuş oluyor ki; o şaheserler, böyle şah bir eseri; o harika bediiyyat, böyle bedi bir zübdeyi; o acib telifat, böyle acib bir mecmuayı; o azim hakaik, böyle bir azim külliyat-ı hakaikı ve o nurlu risaleler, böyle nurlu bir Fihriste’yi istiyordu. Yüzbinler şükür olsun ol Feyyaz-ı Mutlak Hazretlerine ki, hiçbir müellifin muvaffak olamadığı böyle misilsiz eseri hazine-i rahmetinden ihsan etmekle, yüz yirmi adede vasıl olan Külliyat-ı Nur’u, yüz yirmi sahifeden aşağı olmayan misilsiz Fihriste’yle bir yerde toplamış bulunuyor. Bu risalenin menfaatı, fevaidi o kadar çok ki, izaha hâcet yok. Bu kıymettar risale, kendi kendini lâyık olduğu bir tarzda methediyor. Hem o kadar güzel methediyor ki, fevkinde beyan olamaz.

Husrev

*

(Husrev’in bir fıkrasıdır.)

   Sevgili Üstadım,

   “Mirkatü’s-Sünne ve Tiryak-ı Marazü’l-Bid’a” ismine hakikaten elyak olan Otuzbirinci Mektubun On Birinci Lem’asını kardeşlerimle ve dostlarımla defaatle okudum. Gayet azim bir tebşirat-ı Peygamberî ile başlayan bu risalenin onbir nüktesinden her bir nüktesi başka bir hüsün ve başka bir letafette yazılmakla beraber; ittiba-ı sünnetin maddî ve manevî fevaidi tâdad edilirken, akla açılan kapılardan içeriye giriyor. Her kapının içerisinde bulunan kapılar ve pencerelerden bakarak, gördüğü hakikatler karşısında hayran oluyor. Gösterdiği deliller ile muterizlerin itirazlarına mükemmel ve muntazam cevaplar vermekle mukabele ediyor. Ehl-i şevke, “Benim gösterdiğim kapılardan girseniz, müşkilâtsız ebedî bir saadete kavuşmuş olacaksınız.” diyerek ittiba-ı sünneti, her bir Müslümana, hayatında düstur ittihaz etmesini tavsiye ediyor. Talebelerine, anlayabilecekleri bir tarzda emr-i azim olan dersini takrir ederken, “Ben zâhiren 15-16 sahifeden ibaret küçük bir risaleyim. Fakat hakikatte neşrettiğim nurla çok büyük denizleri