(Sabri Efendi’nin fıkrasıdır.)

   Eyyühe’l-Üstadü’l-âzam!

   Şah-ı Geylânî Hazretlerinin manidar ve ihatalı bir beyt-i kıymettarilerinin dellâl-ı kitab-ı mübîni manevî parmağıyla irae ve müntesiblerine ima ve işaret ettiği tefe’ülnamenin nihayet fıkrasında okudum ve dedim: “Evet, Nurlar heyetini umum ehl-i hak ve hakikat manevî elektrik ayinelerine hedef etmişlerdir. Ve hattâ Kur’an-ı Azîmüşşanın ve ehadis-i Nebevîyenin bu hususu alenen veya sırren ve remzen ihbar bile vardır.” demekde asla tereddüt etmiyorum.

   Bu zümre-i safiye ve halise arasında, “sâni Hulûsi” tesmiyesine bile lâyık ve müstaid olmayan ve hiç-ender-hiç olan bir abd-i pür-kusura da, haddinin fersah fersah fevkinde bir yer veriliyor. Halbuki, bu acz-i bîpayan, kusuru çok, hatası azim Sabri, sahaif-i a’mâline baktığımda çok kara ve mucib-i nefret görüyor. Ve bu mevkide işaret edilen şahıs ismiyle, a’mâl ve harekâtıyla, sabr ve teennisi müsbet ve müsellem bulunan başka kardeşlerimiz olduklarına hükmediyor. Çünkü kıymettar bir hazine ve defineyi keşfeden ve o zemin ve zamanda gayyur keşşafa, taharriyatda bezl-i vücud eden saîler o yolda acaba o defineyi bulabilir mi gibi bir eser-i tereddüt göstermeyerek, sarf-ı mesaide bulunan, pek kıymettar semere-i sa’yi ve âlem kıymetindeki mahsul gayretleriyle, herkesi tergib ve teşvik ve tenvire hasr-ı vücud eden zevat, hakikaten şayan-ı takdir ve tebriktirler.

   Hulûsi ise, Şah-ı Geylânî, İmam-ı Rabbanî ve Şah-ı Nakşibend gibi, nice zevat-ı mübarekenin maziden şiddetle bastıkları adımlarının kuvvetiyle, istikbalde coşup fışkıracak olan menabi’ül-envarı, mümaileyh ayrı bir meslek, bir meşrepte olduğu halde, her türlü vezaife tercih ederek,   دَخٖيلَكْ يَا دَلَّالَ اْلقُرْاٰنِ   nida-yı âşıkane ve müştakanesiyle dehâlet etmesi, fevkalâde bir tefeyyüze mazhar olduğuna ve olacağına yegâne delil ve hüccettir. Onun içindir ki Risaletü’n-Nur ve Mektubatü’n-Nur’a birinci muhatablığı hakkıyla ihraz etmiştir ve müstahaktır. Ve hakeza, Süleyman Efendi kardeşimiz da, manen ve maddeten teşrik-i mesai etmiş ve hiçbir ferdin yapamayacağı fedakârane hidematı yapmış olmasıyla, saadet-i ebediye