birçok kimselerin de, ahir ömürlerinde yeniden okumağa şevk ve gayret gösterecekleri, bir ihtimal-i kavidir. Daha nice emsali, nâmesbuk âsârın vücuda getirilmesini, bütün ruhumla diler ve Cenab-ı Mün’im-i Hakikîden muvaffakiyetler temenni eylerim, efendim.

اَلْبَاقٖى هُوَ الْبَاقٖى

Hafız Sabri

*

(Sabri’nin bir fıkrasıdır.)

بِاسْمِهِ

وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهٖ

   Efendim, hiç şek ve şüphem kalmadı ki, nur nurdan seçilemediği gibi, nur deryasının nuranî talebeleri de, nerede olursa olsun hepsi bir gayede, umumî bir zihniyette, yekdiğerlerine rekabetleri yok, daima birbirinin evsaf-ı mümtazesiyle müftehir ve mübahi, samimiyet ve vefa hususunda rüfekasını şahsına tercih eder, bir emelde bulunmaları yegâne emel ve gayeleri olan tevhidin bir âlamet-i mümtaze ve farikası olan ittihad ve tesanüd-ü hakikiye ve meşruayı kaalen ve fiilen ve hâlen göstermeleriyle sabittir ki, bu hâl bir alâmet-i muvaffakiyettir.

Talebeniz H.S.

*

(Sabri’nin fıkrasıdır.)

   Üstad-ı âlişânım efendim!

   Şu iki geceden iğtinam edebildiğim vakitlerde Yirmi Dokuzuncu Mektubun Birinci Kısmını istinsah ederek, kendi nüshamı Ali Efendi’ye ve aslını Zat-ı Üstadanelerine iade ve takdim ediyorum. Şu bir aydan beri, ruhlarımız ateşe maruz çimen gibi yanık, küskün, solgun bir vaziyette olup,