dahi zevil-akıl olanlar için ibare-i Arabî ile tahrir buyurulan ve yedi fıkra-i manidar ve Türkçe meallerinde münderic olduğuna kanaat-ı kâmilem mevcud bulunduğunu arz ile başkaca bir arzu daha uyandırdı ve dedim: “Ah, Hudâ-yı Müteal ve Vâhibü’l-a’mâl ve’l-âmâl Hazretleri tevfikat-ı samedanisini ihsan buyursa da, Üstad-ı âlikadrimden fenn-i ilm-i kelâmı taallüm ile tefeyyüz edebilsem.” dedim ve bu arzu kalb-i bendelerîde ile’l-ebed merkûz kalacaktır ki, bu da kıymet-i bîpayanını hissedip ulviyet ve kudsiyetini hakkıyla ifadeden âciz bulunduğum Yirminci Mektub-u mergubdan mütevelliddir.

Sabri

*

   Hele Birinci Sözde besmelenin derece-i ehemmiyeti ve suret-i temsiliyesi şayan-ı takdir ve hayrettir. Öteden beri her kitabın ibtidasında “Besmele, hamdele, salvele”nin zikrinin vücubu hoca efendilerimiz tarafından beyan edilmiş ise de, bu gibi nefsi iskât edecek bir temsil işitilmediğinden, bu derece zihinde takarrür ve temerküz etmemişti. Şu temsil, besmele sözü olan Birinci Sözde ne kadar musib ve manidar olduğunu insan olan takdir eder.

Sabri

*

   Üç kitabdan Yirminci Sözü ilk defa okudum. Habl-i metin-i ilâhî ve kanun-u mübîn-i rabbanî olan Kur’an-ı Azîmüşşanda, şu son asırda vücuda gelen ve frenklerin medar-ı iftiharları bulunan tahte’l-bahir, tayyare, vesaire gibi eşyaya bin üç yüz kusur sene mukaddem işaretle ifade edildiğini öğrenerek, kitab-ı mübîn’in mazi ve müstakbelden vermekte olduğu ihbarat-ı gaybiye ve sadıka ve beyanat-ı harika, dost ve düşmanı meftun ve hayretlerde bıraktığı cihetle bir kat daha i’caz-ı Kur’an’ı isbat ve teyid etmiştir. Yirmi Üçüncü ve Otuzuncu Sözler’in baş taraflarından üçer, beşer sahife okuyabildim. Mahzen ve medfen-i mücevherata rast gelmiş bir fakir gibi hangi cevheri alacağımı harisane düşünüyorum.

Sabri