(Hulûsi Bey’in mektubudur)

وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهٖ

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ مِنَ اْلاَزَلِ اِلَى اْلاَبَدِ بِلاَ اِنْقِطَاعٍ

   Eyyühe’l-Üstadü’s-Said!

   Risale-i Nur şakirdlerinin şahsiyet-i maneviyelerinde en âciz, en zaif ve en menfaatsız bir uzuv olmakla beraber, bu intisabın verdiği kuvvetle, manevî efradının dualarının ve kudsî himayelerinin himmetine ve Rabb-ı Rahîmin kerem ve inayetine dayanarak, nail olduğumuz son nurlu âsârın mütalâa ve zavallı muhitimizdeki neşrinden mütevellid halis sürurumuza ve nihayetsiz manevî duygularımıza tercüme ve lisan-ı acz ile hissiyatı izhara vasıta, başta muhterem ve çok müşfik ve aziz Üstada ve onun tevfik-i Hudâ ile en kıymetli muinleri ve Risale-i Nur şakirdlerinin manevî cisimlerinde daima fa’al ve nevvar nakil ve naşirleri olan kardeşlerimize şükran ve dua borcumuzu iblâğ etmek emel ve niyeti ile, şu arizacığı yazmaya başlıyorum.

   Evvelâ, ulvî ve gaybî kerametten bahs edeceğim: Mecmuatü’l-Ahzab’da Ercuze namındaki kaside-i mübareki Fethi Bey’de buldum. Birçok yerlerini okudum. Fazla tedkik edemedim. Ancak Sekine namı verilen ve ism-i âzamı tazammun eden altı isim   فَرْدٌ حَىٌّ  قَيُّومٌ  حَكَمٌ  عَدْلٌ  قُدُّوسٌ   (Celle celâlühü) olarak buldum. Bu esma-i mübarekenin vird edilmesine müsaade ve ne suretle devam iktiza ettiğine emrinizi istirham ederim.

   Merhumun ceddimin Hazret-i Ali (radıyallahü anh) Efendimiz Hazretlerine ma’tuf ve evvelce arz ettiğim:   كَرَامَاتُ الْاَوْلِيَاءِ حَقٌّ   düsturunu tasdik sadedindeki keramat hadisinin ifade edildiği bir zamanda, orada da bu mübarek eserin neşredilmiş olması cidden hayreti mucib olmakla beraber,