vecizesini hatırlatmakta ve ol Hazrete ümmet olanlara, sünnetlerine riayet lüzumunu ehemmiyetle ders vermektedir.

   İkinci Nükte: Cenab-ı Peygamber (sallâllahu tealâ aleyhi vesellem) Efendimiz Hazretlerinin nesl-i mübareklerinin, ilâ yevmil-kıyam Hz. Hasan ve Hüseyin (radıyallahü tealâ anhüma)den geleceklerini ve istikbalde çok mübarek zevatın da bu meyanda zuhur edeceklerini nazar-ı nübüvvetle gördükleri için, bu iki hafîdine bütün o nurlu zatlar hesabına şefkat göstermesi, öyle bir tariftir ki, beşerin düşünmesiyle yazılmasına imkân yoktur.

   Üçüncü Nükte: Nass-ı kat’î ile sabit ve hadis-i Nebevi ile müberhen âl-i beyt’e muhabbete işaret etmekte, bu vazifeyi ifaya davet eylemektedir. Çünkü, İslâmiyet bir vücutsa, bu vücudun belkemiği muhakkak âl-i beyt ve başı, her zaman Kitabullahtır.

   Dördüncü Nükte: Şiaları ilzam edecek kadar kuvvetli bir dersdir. Bu şümullü dersden gaye ne olduğu, sonunda mükemmelen icmal edilmiştir.

    وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّٰهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُوا   emr-i celiline tevfikan, bütün mü’minler tevhide çağrılmıştır. Keramet-i Gavsiyenin işaratını teyid eden remizleri defaatle okudum. Bu müjdeler hamd ve şükrümü arttırmıştır. Zembilli Ali Efendi’nin hale çok uygun olan fıkrası hoşuma gitti. Lâtif tefe’ülünüz   خِتَامُهُ مِسْكٌ   kabilinden olmuştur.

   Evet, Kur’anî bahçede her zaman başka renkte, başka letafette, başka tesirde hakiki Cennet çiçekleri açılıyor. Bu mezherenin bülbülünü ve onun gülleri teşhir eden nâmesini dinleyen, meşk eden yoldaşlarına, dâreynde selâmet ve saadet, muvaffakiyetler temenni ve niyaz eylerim.

   Şairin zamana muvafık bir beyti:

   Bir mevsim baharına geldik ki âlemin;

   Bülbül hamuş, havz tehi, gülistan da harab.

   Ben de derim:

   Öyle bir bid’alar devrindeyiz ki, İslâmın;

   Bir bülbülü, bir gülistanı kalmış Kur’an’ın.