فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ * وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ
iki ayetle sabit olduğunu ve nihayet Cenab-ı Erhamü’r-rahimîn’in Gafur ve Rahîm isimlerini melce ve tahassüngâh yaparak şeytandan istiaze edilmesini,
Altıncı İşaret: Tahayyül-ü küfrü tasdik-i küfürle iltibas ve tasavvur-u dalâleti, dalâletin tasdiki suretinde gösteren desais-i şeytaniyeden kurtulmak için hakaik-ı imaniye ve muhkemat-ı Kur’aniyeye sarılmak ve lümme-i şeytaniyeden gelen desiselere karşı istiaze etmek ve her iki manevî yaraya karşı sünnet-i seniyyeyi merhem yapmak icab ettiğini,
Yedinci İşaret: Erkân-ı imaniyeden biri olan kadere te’vilsiz iman etmek lâzım olduğunu ve günah-ı kebireyi işleyen mü’min kalabileceğini... Fakat, şeytanların tahribatına karşı Cenab-ı Hakkın binbir isminin tecelli etmekte olduğunu; Ehl-i Sünnet ve Cemaat olan Ehl-i Hak mezhebinden ayrılmamak ve Kur’an’ın çetin ve metin kal’asına girerek sünnet-i seniyyenin muktezasına tevfik-i hareket eylemekle kurtulmağa muvaffak olacağını,
Sekizinci İşaret: Küfür ve dalâlet yolunda insanların nasıl ihtiyarlarıyla sülûk ettiklerini ve bunların nasıl hayat geçirebildiklerini aliyyü’l-a’lâ bir tarzda ders verdikten sonra, ehl- iman için Kur’an’ın himayesi altına iman-ı tam ve itikad-ı kâmil ile girmek ve sünnet-i seniyyenin daire-i nuraniyesine seve seve dahil olmaklığın ne kadar güzel olduğunu,
Dokuzuncu İşaret: Hizbullahın neden çok defa hizbü’ş-şeytan olan ehl-i dalâlete mağlub olduklarını; Medine münafıklarının dalâlette ısrar ederek hidayete girmemeleri ve Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâmın iki muharebedeki mağlubiyetinin hikmetini beyan ederek, O Seyyidü’l-mürselîn’in sünnetine ittiba sayesinde muvakkat acıların geçeceğini,
Onuncu İşaret: İblis’in en mühim bir desisesi olarak kendine tabi olanlara kendini inkâr ettirdiğinden -dört misal ile izah suretiyle- bahs; ehl-i imana cin ve ins şeytanlarının şerlerinden, Allah’a iltica etmekle selâmete kavuşulacağını,
On Birinci İşaret: Cirm ve cismi küçük, cürüm ve zulmü büyük, ayb ve
