6- Tenbellik ve tenperverlik yerine kudsî ve her saatı bir gün ibadet yerine geçecek kıymette olduğuna şüphe edilmemek lâzım gelen Kur’an hizmetine vazifedarlık... Vakit bırakmayacak hallere karşı, bu hizmetin ulviyetini dahi düşünerek elden çıkmazdan evvel gözü dört açmayı, yani ölmezden evvel hayatın kadrini bilmek gibi, kat’î bir lisanla ahirete imanı delâleten, remzen, işareten, sarahaten ders veriyorsunuz ve ikaz lütfunda bulunuyorsunuz. Allah-ü Zülcelâl Hazretleri sizden ebeden razı olsun ve ümmet-i merhume-i Muhammediyeyi (a.s.m.) dalâletten kurtarmak ve şahrah-ı Kur’an’a delâlet eylemek hususundaki ihlâslı mücahede ve hizmetinizde daim ve muvaffak buyursun. Âmin, bihürmeti seyyidi’l-mürselîn ve bihürmeti Kur’ani’l-Mübîn.

   “Kenzü’l-Arş Duasının Feyzinden Gelen Bir Nükte-i Kur’aniye” serlevhalı eserle, Yirmi Dokuzuncu Mektubun Sekizinci Kısmının Sekizinci Remzindeki füyuzat, tarif ve tavsif edilmeyecek âlî ve müstesna bir vaziyettedirler.

   Birincide; bütün hurufat-ı Kur’aniyenin aded itibariyle işaret ve izah buyurulan tevafukları garik-ı beht ve hayret etti. Dört küçük suredeki hurufatın tevafukat vechine kısmen işaret eden ikinci eser; hakaik-ı muciznümadır. Nebiyy-i ahirzaman, medar-ı fahr-i cihan, sebeb-i hilkat-ı ekvan ve nüzul-i Kur’an, Peygamberimiz Muhammed Mustafa (sallâllahu tealâ aleyhi ve alâ âlihi ve eshabihi ve ezvacihi) Efendimiz Hazretlerinin eser-i hikmet ve rahmet olarak, şimdiye kadar mahfî kalmış mucizelerinden i’caz-ı Kur’an’a taallûk eden ve gaybî tevafuk namıyla sevgili Üstadımız tarafından mevki-i intişara vaz olunan bu emsalsiz eserlere karşı duyduğum manevî zevk ve feyzin binden birini bile arz edemeyeceğim. Ve mazhar olduğumuz bu kadar azim niam-ı ilâhiyeye ve kerem-i sübhaniyeye karşı şükürden âcizim.

اَللّٰهُمَّ حَصِّلْ مُرَادَنَا وَمَقْصُودَ اُسْتَاذِنَا سَعِيدِ النُّورْسِى بِحُرْمَةِ حَبِيبِكَ الْمَكِّىِّ الْمَدَنِىِّ الْهَاشِمِىِّ الْقُرَيْشِىِّ

   Yirmi Dokuzuncu Mektubun Yedinci Kısmından bir suret Abdülmecid