nazar-ı dikkate çarpan tevafuk ve muvazenete de an-kasdin ihtimam edilerek, emniyetle vücuda getirilmiş olan bir tefsir ile doğrudan doğruya hazain-i mukaddese-i Kur’aniyeden, bu asır insanlarına, Müslümanlarına göre nebean, feveran ve lemean eden nurlu âsârdaki gaybî muvafakat, muvazenet kıyas edilebilir mi? Asla...

   Hatimedeki Ahmed Galib Bey’in fıkrası hoştur. Bu fıkranın Hazret-i Kur’an’a ve mahzen-i esrar-ı ilâhiyenin bir nev’i nurlu reşahatı ve lemeatı olan Sözler’e nisbeti, güzelliğini arttırmıştır. Allah bu gibi kardeşlerimizin adedini çok arttırsın. Ve cümlesini, bu meyanda bu fakir-i pür-taksiri de muvaffakun bilhayr buyursun, âmin.

   Yirmi Dokuzuncu Mektubun İkinci Kısmı, Kur’an’ın has dürbünüyle bakılmak suretiyle, Ramazanın hikmetlerinden dokuzu mükemmelen ve emsalsiz tarzda beyan buyurulmuştur. Allah sevgili Üstadımızdan razı olsun. Bu sene burada Ramazan-ı Şerife riayet, evvelki senelerden zâhiren ziyade idi. Gönül arzu ederdi, keşke bu âlî eser, bu Ramazandan evvel elimize geçmiş olaydı. Seyyidü’r-rüsul, nuru’l-vücud Efendimiz Hazretleri (sallâllahu aleyhi vesellem)   اَلدِّينُ النَّصِيحَةُ   buyurdukları malum-u fazılâneleridir. İşte bu sebeple azlığından müteessir olduğum buradaki cemaatimize, tam vaktinde okumak suretiyle, bu emr-i celil-i nebevîyi de, yerine getirmiş olurduk. Fakat bu şereften mahrumiyetimiz, maddî uzaklığından ileri gelmiştir. Çünkü Kur’an’ın madem ki ilk nüzulü şehr-i Ramazanda olmuştur. Bu asırda ve şu zamanda da, o mübarek ayetin hikmetleri hakkında eser yazılmasının bu ayda olması enseb ve âlâdır. Cenab-ı Hak emsal-i kesiresiyle, hayırlısıyla cümlemizi müşerref buyursun, âmin.

   Hatem-i i’caz, hizmet-i Kur’an’daki kıymettar kardeşlerimi tanıttırdı. Şu güzel nurlu beyiti hatırlattı:

Ayinedir bu âlem, her şey Hak ile kaim,

Mir’at-ı Muhammed’den, Allah görünür daim.

   Ve şu fıkrayı söylettirdi: