Üçüncüsü: Yirmi Üçüncü Lem’a’nın, müsveddeden tebyiz edilirken hiç eliflerin adedini hatıra getirmeden yazıldıktan sonra yüz yirmi sekizinci risale olduğuna işareten yüz yirmi sekiz elif olmasıdır.

   Dördüncüsü: Dünkü gün Mucizat-ı Ahmediye (a.s.m.) tashih edilirken küçük lâtif iki tevafukun on dakika fasıla ile vücuda gelmesidir. Şöyle ki:

   İkişer arkadaş “Mucizat-ı Ahmediye” ve “Mirac’ı” ayrı ayrı tashih ediyorlardı. Mirac’ın altı yüz satırı içinde bir tek satır, kuru direğin ağlamasından bahsediyor. Mucizat-ı Ahmediye, yüzelli sahife içinde bir sahife o bahse dairdir. Birden o iki kısım musahhihler aynı kelimeyi söylüyorlarken içlerinden bir efendi intikal etti, iki kısım aynı kelimeyi söylüyoruz dedi. Baktık, fevkalâde bir surette iki tashih aynı kelime üzerindedir. On dakika sonra, yedi mucizeye mazhar yedi çocuğun bahsi tashih edilirken umulmadığı bir zamanda hazır zatların nazarında mübarek Meliha isminde beş yaşında bir çocuk geldi oturdu. Çocukların bahsini zevk ile dinlemeye başladı. Çay verdik, çocuk bahsi bitinceye kadar içmedi. Hazır olan biz dört kişi şüphemiz kalmadı ki, sırr-ı tevafukun birinci menbaı olan Mucizat-ı Ahmediye’nin telifçe ve istinsahça ve kıraatça ve harika tevafukça kerametini gösterdiği gibi, bu iki küçük tevafukla yine o kerametin şuaından iki lâtifeyi gösterdi.

   Hem bir sene evvel bir seyre giderken arkamdan bir kız çocuğuyla bir kadın geliyorlardı. Ben yoldan çıktım, yolu onlara bıraktım. Baktım beni geçmiyorlar, sıkıldım. Acele geçtim bir bahçeye girdim, baktım onlar da bahçeye girdiler. Hem hiddet, hem hayret ettim. Mucizat-ı Ahmediye elimde idi. Tefe’ül gibi açtım. En evvel gözüme ilişen ve yalnız risalede bir tek defa zikredilen bir isim ki, aynı o kadının ismini o sahife içinde gördüm. Baktım, o kadını tanıdım. Fesübhanallah dedim. Bunlar kim olduklarını anlamak için daha evvel o kitaba baksa idim, bu hayretten kurtulacaktım. Bu hadiseye hem ben, hem hazır olan Şamlı Hafız ve hadiseyi anlayan o kadın ve başkaları hayret ettik.

Said Nursî

   Kalben rahatsızlığım dolayısıyla, Kurban Bayramına kadar Süleyman Efendi, Şamlı Hafız Tevfik, Abdullah Çavuş ve Mustafa Çavuş’tan başka kimseyi kabul etmiyorum. Affedersiniz, gücenmeyesiniz.