imanı da taşıyor ve kendini de mü’min biliyor, madem hak ve hakikat olan şeriat-ı Ahmediyenin kavaninini iltizam etmiyor ve hakiki tarafgirlik etmiyor, gayr-ı müslim bir mü’min oluyor. İmansız İslâmiyet sebeb-i necat olmadığı gibi, bilerek İslâmiyetsiz iman dahi dayanamıyor, belki necat veremiyor, denilebilir.

   İkinci sualiniz: Ecel-i mübrem ile muallâk, malumunuz olan tabir-i diğerle ecel-i müsemma ve ecel-i kaza tabir edilir.

   Üçüncü sualiniz ki, Sözler otuz üç, Mektubat otuz üç, “Pencereler” otuz üç, mecmuu doksan dokuz olduğu gibi, Arabî Katre Risalesi’nin başında beyan edildiği üzere, en evvel bu fakir kardeşinizin harekât-ı fikriyesi namazdan sonra otuz üç   سُبْحاَنَ اللّٰهِ   ve otuz üç   اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ   ve otuz üç   اَللّٰهُ اَكْبَرُ‌   ’deki meratibe göre doksan dokuz mücahedat-ı fikriye ve makamat-ı ruhiyedeki tezahürat ve doksan dokuz esma-i hüsna cilvesine mazhariyet sırlarını hayal meyal bir surette uzaktan uzağa hissedilmesindendir ki, bu “otuz üç” mübarek adedi ihtiyarım olmayarak çok harekât-ı ilmiyemde ve neşriyede hükmediyor.

   Başta senin ders arkadaşların ve Hacı İbrahim olarak kardeşlerimize selâm ediyorum. Ve mübarek hanendeki masumlara dua ediyorum.

                                                                                                                                    اَلْبَاقِى هُوَ الْبَاقِى

Kardeşiniz

Said Nursî

   Yirmi Yedinci Mektubun fıkraları içine dercetmek üzere kardeşim Abdülmecid’in Hulûsi Bey’e yazdığı mektubun işaret olunan baş tarafı ile arkasındaki Refet Bey’in mektubundan alınan fıkraları Husrev yazsın, sonra Hafız Ali’ye göndersin.