Bak, ey gözden mahrum kâfir! Şecere-i hilkatın semeresi ve kuvvet ve ihtiyarca esbabtan üstün olan insan, terziliğin bütün kabiliyetlerini, bilgilerini cemedip dikenli bir şecerenin azalarına uygun bir gömleği dikemez. Halbuki, Sâni-i Hakîm her şeyin neması zamanında pek muntazam, cedid ve taze taze gömlekleri ve yeşil yeşil hulleleri kemal-i sürat ve suhuletle yapar, giydirir. Fesübhanallah!...

   Evet, münezzehtir, her şeyin vücudu emrine bağlı olan Allah münezzehtir. Her şeyin içyüzü elinde bulunan Sâni münezzehtir. Bütün mahlûkata merci olan Sâni münezzehtir.

   Arkadaş! Her bir mevcudun üstünde, Sâni-i Ehad ve Samedin bir sikkesi, bir hatemi olup, o mevcudun Sâni-i Ehad ve Samedin mülkü ve eser-i sanatı olduğuna şehadet ediyorlar. Evet, gayr-i mütenahi ehadiyet sikkelerinden ve samediyet hatemlerinden, yalnız bahar mevsiminde sahife-i arza darbedilen sikkeye bak ki, şu zikredilecek müteselsil fıkralar, cümleler o sikkeyi güneş gibi gösteriyorlar ve izhar ediyorlar.

   Evet, sahife-i arzda pek garip, hakîmane bir icad görünüyor. Bu görünen icadın gösterdiği kuvvet ve faaliyeti görmek istersen şu gelen fıkralara dikkat et!

   1- O icad fiili, pek azim ve geniş bir sehavet-i mutlakadan geliyor.

   2- Bir suhulet-i mutlaka ile bir kuvvet-i mutlakadan çıkıyor.

   3- Mutlak bir intizamla, sürat-i mutlakada meydana geliyor.

   4- Mevzun ve mizanlı olarak bir vüs’at-i mutlakada bulunuyor.

   5- Güzel bir eser-i sanat olmakla beraber, mutlak bir ucuzlukta görünüyor.

   6- Taallûk ettiği şeyler pek karışık olmakla beraber, büyük bir imtiyaz-ı mutlak ve adem-i iltibas ile yapılıyor.

   7- Mahall-i taalluku gayr-i mütenahi olmakla beraber, eserlerinde çirkinlik görünmez, ahsen şekilde husule gelir.

   8- Efrad ve enva arasında, bu’d-u mutlak ile beraber, tevafuk-u mutlak var.