Bu zat (a.s.m.), öyle bir sultanın şuunundan bahsediyor ki, kamer Onun mülkünde bir sinek gibidir. Acip harikalardan bahsettiği gibi, pek müthiş infilak ve inkılâplardan da haber veriyor. Bakınız! O hutbe-i ezeliyede: *  اِذَا زُلْزِلَتِ اْلاَرْضُ زِلْزَالَهَ  *  اِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْاِ   *  اِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ   gibi tilâvet ettiği ayetlere dikkat ediniz!

   Ve beşer için öyle bir istikbalden haber veriyor ki, dünyevi istikbal ona nisbeten bir katre hükmündedir. Ve öyle bir saadetten müjde veriyor ki, dünya saadetleri ona nazaran rüyalar gibi olur. Evet, bu kâinatın perdesi altında çok acayip şeyler vardır, bizleri bekliyorlar. Biz de onları intizar ediyoruz. Binaenaleyh, o acayibi görüp bize keyfiyetlerini hikâye etmek için harikulâde bir insan lâzımdır ki, o harika garaibi görsün ve gördüğü gibi bize de söylesin.

   Ve keza, o zat, Hâlikımızın bizden taleb ettiği şeylerden bahsediyor ve çok büyük hakikatlerden, meselelerden haber veriyor ki, onlardan kurtuluş yoktur. Feyâ acaba! Ekser-i nas neden böyle hak şeylerden göz yumuyorlar, hakikatlerden kulak tıkıyorlar?

   ON BİRİNCİ REŞHA: Arkadaş! Şu minber-i âlide hutbe-i ezeliyeyi okuyan ve şahsiyet-i maneviyesiyle bizlere meşhud ve yüksek şuunatıyla âlemde meşhur olan zat-ı nuranî, vahdaniyet-i ilâhiyeye bir bürhan-ı sadık-ı natık ve tevhidin hakikat olduğuna bir delil-i hak ve saadet-i ebediyenin de vücuda gelmesine kat’î bir delil ve zâhir bir bürhandır.

   Ve keza o zat, insanları hidayete davet etmekle saadet-i ebediyenin husûlüne sebep olduğu gibi vüsûlüne de sebeptir.

   Ve keza, o zat, duasıyla, ubudiyetiyle o saadetin vücuduna ve icadına vesiledir. Evet, bak! O zat, nev-i beşere imamdır. Mescidi, yalnız Ceziretü’l-Arab değildir, küre-i arzdır. Cemaati de yalnız o zamanın insanları değildir, belki Âdem (a.s.) zamanından kıyamete kadar her bir asrın halkı bir saf olup, bütün asırlar safları onun arkasında, onun duasına “Âmin” diyorlar.

   Bilhassa o zat, o cemaat-i uzmada umum zevilhayata şamil pek şedit bir