Onların meseli, rüyasında güya uyanıp, rüyasını halka hikâye eden nâim meselidir. Halbuki, rüyasında onun o intibahı uykunun hafif perdesinden derin ve kalın bir perdeye intikal ettiğine işarettir. Böyle bir nâim ölü gibidir. Yarıbuçuk uykuda bulunan insanları nasıl ikaz edebilir?

   Ey uykuda iken kendilerini ayık zannedenler! Umur-u diniyede müsamaha veya teşebbühle medenîlere yanaşmayın. Çünkü, aramızdaki dere pek derindir. Doldurup hatt-ı muvasalayı temin edemezsiniz. Ya siz de onlara iltihak edersiniz veya dalâlete düşer boğulursunuz.

   İ’lem eyyühe’l-aziz! Masiyetin mahiyetinde, bilhassa devam ederse, küfür tohumu vardır. Çünkü, o masiyete devam eden ülfet peyda eder. Sonra ona âşık ve mübtelâ olur. Terkine imkân bulamayacak dereceye gelir. Sonra o masiyetinin ikaba mucip olmadığını temenniye başlar. Bu hâl böylece devam ettikçe küfür tohumu yeşillenmeye başlar. En nihayet, gerek ikabı ve gerek dârü’l-ikabı inkara sebep olur.

   Ve keza, masiyete terettüb eden hacaletten dolayı, o masiyetin masiyet olmadığını iddia etmekle, o masiyete muttali olan melekleri bile inkâr eder. Hatta şiddet-i hacaletten yevm-i hesabın gelmeyeceğini temenni eder.

   Şayet yevm-i hesabı nefyeden edna bir vehmi bulursa, o vehmi kocaman bir bürhan addeder. En nihayet nedamet edip terketmeyenlerin kalbi küsufa tutulur, mahvolur gider. –el-iyazü billah!–

   İ’lem eyyühe’l-aziz! Kur’an-ı Mucizü’l-Beyanın i’caz ve belâgatına dair Lemeat namındaki eserimde izah edilen bazı lem’aları dinleyeceksin:

   1- Kur’an’ın okunuşunda yüksek bir selâset vardır ki, lisanlara ağır gelmez.

   2- Büyük bir selâmet vardır ki, lâfzen ve manen hatadan salimdir.

   3- Ayetler arasında büyük bir tesanüd vardır ki, kârgir binalar gibi, ayetleri birbirine dayanarak bünye-i Kur’aniyeyi sarsılmaktan vikaye ediyor.