Meselâ:  اَنَّ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا  ayet-i kerimesi, beşerin birinci tabakasına şu manayı ifham ve ifade ediyor:

   Semavat, ayaz, bulutsuz yağmuru yağdıracak bir kabiliyette olmadığı gibi; arz da kupkuru, nebatatı yetiştirecek bir şekilde değildir. Sonra ikisinin de retkanlığını yani yapışıklıklarını izale ve fetk ettik. Birisinden sular inmeğe, ötekisinden nebatat çıkmağa başladı. Mezkûr ayetin ifade ettiği şu manaya delâlet eden:  وَ جَعَلْنَاَ مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَىٍّ  ayet-i kerimesidir. Çünkü, hayvanî ve nebatî olan hayatları koruyan gıdalar ancak arz ve semanın izdivacından tevellüd edebilir.

   Mezkûr ayetin tabaka-i avama ait safhasının arkasında şöyle bir safha da vardır ki; nur-u Muhammediye’den (a.s.m.) yaratılan madde-i acîniyeden, seyyarat ile şemsin o nurun macun ve hamurundan infisal ettirilmesine işarettir. Bu safhayı delâletiyle teyid eden  اَوَّلُ مَا خَلَقَ اللّٰهُ نُورِى  olan hadis-i şerifidir.

   İkinci misâl:  اَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ اْلاَوَّلِ بَلْ هُمْ فِى لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ  olan ayet-i kerimenin tabaka-i avama ait safhasında şu mana vardır:

   “Onlar, daha acip olan birinci yaratılışlarını şehadetle ikrar ettikleri halde, daha ehven, daha kolay ikinci yaratılışlarını uzak görüyorlar”. Şu safhanın arkasında haşir ve neşrin pek kolay olduğunu tenvir eden büyük bir bürhan vardır.

   Ey haşir ve neşri inkâr eden kafasız! Ömründe kaç defa cismini tebdil ediyorsun. Sabah ve akşam elbiseni değiştirdiğin gibi, her senede bir defa tamamıyla cismini tebdil ve tecdid ediyorsun, haberin var mıdır? Belki her senede,