Binaenaleyh, o nimetleri yolda bulmuş gibi sahipsiz, hesapsız olduğunu zannetmesin. Ancak Mün’im-i Hakikinin kasdıyla gelir, insan da ihtiyarıyla alır. Sonra ihtiyaca göre in’am edenin iradesiyle bedeninde intişar eder.

   İ’lem eyyühe’l-aziz! Herhangi bir şeyin sonu ve âhiri intizam ve güzellikçe evvelinden aşağı olmadığı gibi; zâhiri ve sureti de sanat ve hikmetçe bâtınından güzel değildir. Öyle ise, eşyanın iç yüzlerini ve nihayetlerini sahipsiz zannedip, tesadüflere havale etme. Çiçekle çiçekten çıkan semeredeki eser-i sanat ve hikmet; çekirdekle çekirdekten çıkan filizin eser-i sanat ve nakşından aşağı değildir. Binaenaleyh, Sâni-i Zülcelâl hem evveldir hem âhir, hem zâhirdir hem bâtın.  وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

   İ’lem eyyühe’l-aziz! Kur’an’ın i’cazı, tahrifine bir settir. Evet, madem Kur’an mucizedir, beşer onun taklidini yapamaz. Ayetleri başka kelâmlar ile tebdil edilmekle tahrif ve tağyiri mümkin değildir Çünkü, müfessir, müellif, mütercim, muharref üslûplarını, kisvelerini âyatın kisvesiyle iltibas ettiremezler. Ayetlerde i’caz damgası vardır. O damganın altında olmayan kelâmlar ayet addedilemez. Öyle ise i’caz, tahrif ve tağyiri kabul etmez.

   İ’lem eyyühe’l-aziz! Kur’an-ı Kerim  nimetleri, ayetleri, delilleri tâdat ederken فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ  ayet-i celilesi tekrar ile zikredilmekte olduğundan şöyle bir delâlet vardır ki: Cin ve insin en çok isyanlarını, en şedit tuğyanlarını, en azim küfranlarını tevlid eden şöyle bir vaziyetleridir ki, nimet içinde in’amı görmüyorlar. İn’amı görmediklerinden Mün’im-i Hakikiden gaflet ederler. Mün’imden gafletleri saikasıyla, o nimetleri, esbaba veya tesadüfe isnad ederek, Allah’tan o nimetlerin geldiğini tekzib ediyorlar. Binaenaleyh, her bir nimetin bidayetinde, mü’min olan kimse besmeleyi okusun. Ve o nimetin Allah’tan olduğunu kasdetmekle, kendisi ancak