Evet, nasıl ki Kur’an’ın hükümleri uzun bir surede, uzun bir sure kısa bir surede, kısa bir sure bir ayette, bir ayet bir cümlede, bir cümle bir kelimede, o kelime de sin, lâm, mim gibi huruf-u mukattaada irtisam eder, görünür; kezalik,   الٓمٓ  ’in her bir harfinde mezkûr hükümlerden biri temessül etmiş görünüyor.

   2. Surelerin başlarındaki huruf-u mukattaa ilâhî bir şifredir; beşer fikri ona yetişemiyor. Anahtarı ancak Hazret-i Muhammed aleyhissalâtü vesselâmdadır.

   3. Şifrevari şu huruf-u mukattaanın zikri, Hazret-i Muhammed aleyhissalâtü vesselâmın fevkalâde bir zekâya malik olduğuna işarettir ki; Muhammed aleyhissalâtü vesselâm remizleri, imaları ve en gizli şeyleri sarih gibi telâkki eder, anlar.

   4. Şu harflerin taktii, harf ve lafızların havi oldukları kıymet yalnız ifade ettikleri manalara göre olmayıp, ilm-i esrarü’l-hurufta beyan edildiği gibi, adet ve sayılar misillü, harflerin arasında fıtrî münasebetlerin bulunduğuna işarettir. ^(Haşiye)

   5.  الٓمٓ    taktiiyle, bütün harflerin esas mahreçleri olan halk, vasat, şefe  mahreçlerine işarettir. Ve zihinlerin nazar-ı dikkatini şu mahreçlere çeviriyor ki; zihinler, gerek bu üç mahreçte, gerek bunlara bağlı küçük küçük mahreçlerde lafızların ve harflerin nasıl vücuda geldiklerini hayret ve ibretle mütalâa etsinler.

   Ey zihnini belâgatın boyasıyla boyayan arkadaş! Bu letaifi sıkacak olursan,   هٰذَا كَلاَمُ اللّٰهِ   içinden çıkacaktır.

                                                                  DÖRDÜNCÜ MEBHAS 

    الٓمٓ   emsaliyle beraber, terkip şeklinden takti suretinde zikirleri, bu şeklin müstakil olup hiçbir imama tabi olmadığına ve hiç kimseyi taklit etmiş olmadığına