Hepimiz, bir Hâlikın memurlarıyız” diye me’nus ve emniyet verici sesleri kalben işitmeye başlar.
Hülâsa: O şahıs, evvelki vaziyetinde, vicdanındaki o dehşetli ve vahşetli ve korkunç âlâm-ı şedideden kurtulmak için, teselliler ile hissini iptal ve sarhoşlukla o halleri unutmak ister. İkinci hâletinde ise; ruhunda yüksek lezzetleri ve saadetleri hisseder, kalbini ikaz, vicdanını tahrik edip, ruhunu ihsas ettikçe, o saadetler ziyadeleşir ve ona manevî cennetlerin kapıları açılır.