Kur’an, Serâpa Samimiyet ve Hakkaniyetle Doludur

   Carlyle şöyle diyor:

   Kur’an’ı bir kere dikkatle okursanız, Onun hususiyetlerini izhara başladığını görürsünüz. Kur’an’ın güzelliği, diğer bütün edebi eserlerin güzelliklerinden kabil-i temyizdir. Kur’an’ın başlıca hususiyetlerinden biri, onun asliyetidir. Benim fikir ve kanaatime göre, Kur’an, serâpa samimiyet ve hakkaniyetle doludur. Hazret-i Muhammed’in (a.s.m.) cihana tebliğ ettiği davet hak ve hakikattir.

CARLYLE

***

Müslümanlık Tecessüd ve Teslis Akidesini Reddeder

   İngiltere’nin en meşhur ve en büyük müverrihlerinden Edward Gibbon “Roma İmparatorluğunun İnhitat ve Sukutu” adlı eserinde şöyle diyor:

   Ganj Nehri ile Bahr-i Muhit-i Atlasî (Atlas Okyanusu) arasındaki memleketler, Kur’an’ı bir kanun-u esasî ve teşriî hayatın ruhu olarak tanımışlardır. Kur’an’ın nazarında, satvetli bir hükümdarla, zavallı bir fakir arasında fark yoktur. Kur’an, bu gibi esaslar üzerinde öyle bir teşri vücuda getirmiştir ki, dünyada bir naziri yoktur. Müslümanlığın esasatı, teslisiyet ve Allah’ın tecessüdiyetini ve vahdet-i vücud akidesini reddetmektedir. Bu mutasavvıfane akideler üç kuvvetli uluhiyetin mevcudiyetini ve Mesih’in Allah’ın oğlu –haşa!– olduğunu öğretmektedir. Fakat bu akideler, ancak mutaassıp Hristiyanları tatmin edebilir. Halbuki, Kur’an, bu gibi karışıklıklardan, ibhamlardan âzâdedir. Kur’an, Allah’ın birliğine en kuvvetli delildir. Feylesofane bir dimağa malik olan bir muvahhid, İslâmiyetin nokta-i nazarını kabul etmekte hiç tereddüt etmez. Müslümanlık, belki bugünkü inkişaf-ı fikrîmizin seviyesinden daha yüksek bir dindir.

EDWARD GIBBON

***