Haşiye

   Bu harika tefsirde, münafıklar hakkında olan on iki ayet ile muannid kâfirler için olan iki ayetin izahat ve tafsilâtının içinde bazı çok münasebat-ı belâgatı çoklar anlamayacak ve istifade etmeyecek ehemmiyetsiz nüktelerinin zikredilmesinin sırrı ve diğer ayetlerdeki tahkike ve izaha muhalif olarak mahiyet-i küfriyenin tafsilâtına ve ehl-i nifakın temessük ettikleri şüphelerine pek az temas edilmesinin hikmeti ve yalnız elfaz-ı Kur’aniyenin ince işarat ve delâletlerinin ehemmiyetle beyan edilmesinin sebebi Üç Nüktedir.

   Birinci Nükte: Bidayet-i zuhur-u İslâmiyette muannid ve kitapsız kâfirlerin ve nifaka giren eski dinlerin münafıkları gibi, aynen bu zaman-ı âhirde bir naziresi çıkacağını ders-i Kur’anîden gelen bir sünuhat ile Eski Said hissetmiş; münafıklar hakkındaki ayetleri izah ile en ince nükteleri beyan etmiş. Fakat mütalâacıların zihnini bulandırmamak için mahiyet-i mesleklerini ve istinad noktalarını mücmel bırakmış, izah etmemiş. Zaten Risale-i Nur’un mesleği odur ki; zihinlerde bir iz bırakmamak için sair ulemaya muhalif olarak, muarızların şüphelerini zikretmeden öyle bir cevap verir ki, daha vehim ve vesveseye yer kalmaz. Eski Said, bu tefsirde, Risale-i Nur gibi, zihinleri bulandırmamak için yalnız belâgat noktasında lâfzın delâletine ve işaratına ehemmiyet vermiş.

   İkinci Nükte: Madem Kur’an-ı Hakîmin her harfinin okunmasıyla öyle bir kıymeti olur ki, bir harf on, yüz, bin ve binler sevabı ve baki meyve-i uhreviyi verecek mahiyettedir; elbette Eski Said’in bu tefsirinde, bir saç gibi, bir zerre gibi, Kur’an’ın kelimatına temas eden nükteleri izah etmesi israf değil, ehemmiyetsiz değil, belki göz kapaklarının kirpikleri ve belki göz bebeğinin zerreleri gibi kıymetli olduğunu hissetmiş ki, o dehşetli harb içinde