Bu cümle ise,   اِنَّا مَعَكُمْ   cümlesine bir cihetten tekiddir, bir cihetten de bedeldir. Bu iki surette her iki cümlenin arasında kemal-i ittisal vardır. Diğer bir cihetten dahi mukadder bir suale cevaptır. Bu surette de aralarında kemal-i inkıta vardır. Çünkü, ale’l-ekser sual, inşa; cevap, ihbar olur. İşte bunun için aralarında atıf yapılmamıştır.

   Sual: Bu cümlenin   اِنَّا مَعَكُمْ   cümlesine, tekid veya bedel olduğunun tevcihi?

   Cevap:   اِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ   cümlesi gerek hak ve hakikate, gerek ehl-i hak ve ehl-i hidayete ihanete dairdir. Çünkü, bundan dalâlet ve ehl-i dalâlete tazim çıkıyor. Bu ise   اِنَّا مَعَكُمْ   cümlesinin mealidir. Demek, her iki cümlenin mealleri birdir veya birbirini tekid eder.

   Mukadder bir suale cevap olduğunun tevcihi ise; sanki onların şeytanları tarafından şöyle bir sual varid olmuştur ki: “Yahu, eğer siz bizimle beraber ve bizim mesleğimizde olmuş olsaydınız mü’minlere muvafakat etmezdiniz. Ya siz onların mezheblerine geçtiniz veyahut sizin için muayyen bir mezheb yoktur?”

   Bu suale karşı   اِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ   diye, Müslümanlardan olmadıklarını sarahaten söyledikleri gibi; hasrı ifade eden   اِنَّمَا   ile, muayyen bir mezhebi olmayanlardan olmadıklarına işaret etmişlerdir. Ve keza devamı ifade eden ism-i fail sigasıyla   مُسْتَهْزِؤُنَ   demeleri, mü’minlere karşı yaptıkları istihzanın daimi bir sıfatları olup, bilâhare arız olmuş sıfatları olmadığına işarettir. 

    اللّٰهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ   Yani, “Allah onları istihza ediyor.” Bu cümlenin evvelki cümlelere atfedilmeyerek atıfsız zikredilmesinin esbabı: Eğer atfedilmiş olsaydı, ya   اِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُنَ   cümlesine atfolurdu; bu ise bu cümlenin de   اِنَّا مَعَكُمْ   cümlesine tekid olmasını icab eder. Veya   اِنَّا مَعَكُمْ   cümlesine atfolurdu; bu dahi, bu cümlenin onların sözlerinden biri olduğunu iktiza eder.