Tûba-yı hilkat ten semavat şıkkına, hep kehkeşan ağsânına,

   Bir Cemîl-i Zülelâlin dest-i hikmetiyle takılmış binler güzel meyveleriz biz.

   Şu semavat ehline birer mescid-i seyyar, birer hane-i devvar, birer ulvî

âşiyane,

   Birer misbah-ı nevvar, birer gemi-i cebbar, birer tayyareyiz biz.

   Bir Kadîr-i Zülkemalin, bir Hakîm-i Zülcelâlin birer mucize-i kudret,

birer harika-i sanat-ı Hâlikane,

   Birer nadire-i hikmet, birer dâhiye-i hilkat, birer nur âlemiyiz biz.

   Böyle yüz bin dil ile yüz bin bürhan gösteririz, işittiririz insan olan insana.

   Kör olası dinsiz gözü görmez oldu yüzümüzü, hem işitmez sözümüzü.

Hak söyleyen ayetleriz biz.

   Sikkemiz bir, turramız bir, Rabbimize musahharız, müsebbihiz,

âbidane zikrederiz.

   Kehkeşanın halka-i kübrasına mensup birer meczuplarız biz.