Suver-i Kur'aniye
(Bunun üzerine ona) “Cennete gir” denilince: “Keşke bunu kavmim de bilmiş olsaydı” dedi.
Rabbimin beni bağışladığını ve beni, ikramda bulunduğu kullarından yaptığını (bilselerdi).
Biz ondan sonra onun kavmi üzerine gökten askerler indirmedik. İndirecek de değildik.
Duyulan sadece tek bir sayha idi. Bunun üzerine onlar sönüverdiler (öldüler).
Yazıklar olsun bu kullara ki, kendilerine gelen her bir elçi ile sadece alay ederlerdi.
Kendilerinden önce gelen nice ümmetleri helâk ettiğimizi görmediler mi? Onlar kuşkusuz bir daha kendilerine geri dönmezler.
Onların tümü hesap vermek üzere yanımızda biraraya getirileceklerdir.
Ölü iken dirilttiğimiz toprak (yeniden diriliş konusunda) onlar için bir ayettir. O topraktan taneler çıkardık; onlar da ondan yiyorlar.
Orada hurma ve üzüm bahçeleri yarattık ve yine orada bir çok çeşmeler fışkırttık. Tâ ki, onun ürününden ve ellerinin yaptıklarından yesinler. Bütün bu nimetlere rağmen hâlâ şükretmiyorlar mı?
