Suver-i Kur'aniye
Elçiler dediler: “Rabbimiz biliyor ki, biz size gönderilmiş elçileriz.” “Bize düşen ancak apaçık bir tebliğdir.”
Onlar: “Biz sizin yüzünüzden uğursuzluğa maruz kaldık. şayet bundan vazgeçmezseniz sizi mutlaka taşlarız ve bizden size acıklı bir azap dokunur.” dediler.
Elçiler dediler: “Biraz düşünürseniz, (göreceksiniz ki,) uğursuzluğunuz sizinle beraberdir. Bilâkis sizler haddi aşan kimselersiniz.”
Şehrin en uzak yerinden koşarak gelen bir kişi: “Ey kavmim, Allah’ın elçilerine uyun,” dedi.
“Size tebliğde bulundukları şey karşılığında herhangi bir ücret istemeyenlere uyun. (Çünkü) onlar hidayete ermiş kimselerdir.”
“Bana ne olmuş ki, beni yaratana ibadet edip kulluk yapmayayım? Sizler de Ona döndürüleceksiniz.”
“Ondan başka ilahlar edinir miyim hiç? şayet Rahman olan Allah bana bir zarar vermek isterse onların şefaatı buna mani olmadığı gibi, beni bundan kurtaramazlar da.”
“Bu durumda ben apaçık bir dalâlet içinde olurum.” (Ey Allah’ın elçileri!) “Beni duyup dinleyin, ben rabbinize iman ettim.”
