Hizbü'l-Kur'ân
105. Sana dağların durumunu sorarlar. De ki: Rabbim onları yerlerinden söküp atacaktır.
106. Ve böylece yerlerini de bomboş bir sahaya çevirecek-tir.
107. Orada ne bir çıkıntı ve ne de bir tepe göremezsin.
108. O gün insanlar davetçiye uyacaklar, ona yan çizmek yoktur. Rahmân’ın heybetinden artık sesler iyice kısılmıştır. Fısıltıdan başka bir ses duyamazsın.
109. O gün, Rahmân’ın kendilerine izin verdiği ve sözünden razı olduğundan başkasının şefaati fayda vermez.
110. Allah, onların önlerinde ve arkalarında olanları bilir. Onların ilmi ise bunu ihata etmez..
111. Ve bütün yüzler Hayy-ı Kayyum’un önünde eğilmiştir. Zulmü yüklenen ise hüsrana uğramıştır.
112. Mümin olupta salih amellerde bulunan kimsenin ise ne zulümden ne de haksızlığa uğramaktan korkusu olmaz.
113. Ve böylece onu arapça bir Kur’an olarak indirdik; gü-nahlardan korunurlar yahut bu onlar için bir ibret ottaya koyar diye onda ikazları sık sık tekrarladık.
130. Sen, onların söylediklerine karşı sabret. Güneşin doğ-masından önce de batmasından önce de rabbini hamd ile tesbih et. Gecenin bir kısım saatleri ile gündüzün iki ucunda tesbih et ki, Allah’tan hoşnut olasın.
131. İmtihan edelim diye onlardan bir kısmına verdiğimiz dünya hayatının cazibesine de gözlerini dikme. Rabbinin rızkı daha hayırlı ve daha kalıcıdır.
132. Ailene namazı emret ve kendin de ona sabırla devam et. Biz senden rızık istemiyoruz, bilakis biz seni rızıklandırıyoruz. Ve akibet takva iledir.????
