Kitaplar
Hizbü'l-Kur'ân
105. Biz onu (Kur’an) hak ile indirdik ve o da hak ile indi. Seni de ancak bir müjdeleyici ve bir uyarıcı olarak gönderdik.
106. Ve onu insanlara yavaş yavaş okuyasın diye parça parça bir Kur’an olarak indirdik.
107. De ki; ona ister inanın ister inanmayın; doğrusu bundan önce kendilerine ilim verilenlere o (Kur’an) okunduğunda hemen yüz üstü secdeye kapanırlar.
108. Ve şöyle derlerdi: Rabbimizi tesbih ederiz. Rabbimizin vâdi mutlaka yerine getirilir.
109. Yüz üstü yere kapanarak ağlarlar. Kur’an tilaveti onların huşûunu arttırır.
110. De ki: İster Allah diye dua edin, ister Rahmân diye dua edin. Hangisini derseniz deyin. Çünkü bütün güzel isimler ona hastır. Namazında ne sesini yükselterek oku ve ne de sesini kıs; ikisinin arası bir yol tut.
111. Ve de ki: Hamd olsun o Allah’a ki, bir oğul edinmemiştir; hakimiyetinde de herhangi bir ortağı yoktur. Aciz olduğundan dolayı bir dosta da ihtiyacı yoktur. O halde tekbir getirerek onun şanını yücelt!
Sayfalar
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151152153154155156157158159160161162163164165166167168169170171172173174175176177178179180181182183184185186187188189190191192193194196197198199200201202203204205206207208209210211
Lügat